Witam.

Czyli najlepiej użyć pół otwartych z uszczelnieniem skierowanym na zewnątrz.

Dotarło teraz do mnie że łożyska wrzeciona nie mają osłon/uszczelnień od środka wrzeciennika

Będzie mi zalewać olejem środek.

To pojedyncze prawdopodobnie może ma jakaś część o której zapomniałem żeby je zablokować. Lub w ogóle nie ma uszczelniania i jest zablokowane na wrzecionie żeby nie wypadało z gniazda. Zespół podwójnych łożysk od wewnątrz jest blokowane na dużym pierścieniu zenera.

Jak tu dobrać łożyska do wrzeciona. To pojedyncze może być walcowe czy dawać też stożkowe. Jak zamontować taki układ łożysk 3x stożkowe? Nie dam rady dać podwójnego walcowego bo zasłoni otwór podający olej.

Ok środki pomalowane farbą epoksydową podkładową dwuskładnikową.

Teraz pora na wymianę łożysk. Wszystkie są otwarte albo pół otwarte. Zastąpić je uszczelnionymi?
Część od posuwu suportu raczej nie ma za wysokich obrotów ani nie potrzebuje dodatkowego smarowania przez kalimitki.

Czy przy przekładni od napędu jest sens używać otwartych żeby smarowanie było z oleju w skrzynce?

Wrzeciono jest na zwykłych kulowych dwa z przodu jedno z tyłu. Wymienić je na walcowe bo stożkowych to chyba nie da się w takim układzie zamontować ani nie będą mieć sensu.

Na częściach robiłem elektrolizę żeby pozbyć się farby i rdzy. Ale część czerwonej została w zakamarkach i jest nie do ruszenia.

W zasadzie to miałem też zapytać się czym to pomalować.
Wiec ta żywica a potem może być dowolna farba?

Zapomniałem się dopytać po co wnętrze skrzynki jest malowane. Skoro jest olejem zalana to korozja jej nie grozi. Poza tym jest szczelnie zamknięta na uszczelkach "papierowych?"

Nie da się wybić w drugą stronę, czyli do środka naprzeciwko jest taki sam wałek.

Tylko dlatego że na końcu jednego wałka było gwintowanie na śrubę udało mi się przesunąć ile się dało łożysko w prawo.
I po ściągnięciu tulejki i osłony musiałem je wydłubywać... Dopóki nie wyszło na tyle że dało się założyć ściągacz.
Po ściągnięciu łożyska i demontażu pierścienia rozprężnego reszta poszła łatwo.

Tylko nie wiem po jaką cholerę to ktoś tak zaprojektował. Można było przecież tuleję z płaskownika zrobić. Zrobić wiercenie przez korpus i tuleję na zamocowanie śrubki. Wtedy zablokowało by to łożyska w jednej pozycji i umożliwiło późniejszy demontaż.

Przy tym pierścieniu jest możliwy ruch całego układu w korpusie lekko w lewo lub prawo. Co nie jest dobrą rzeczą ale pozwoliło na demontaż.
Łatwiej by chyba było przyspawać do łożyska uchwyty i ściągać ściągaczem.

Ktoś biegi zmieniał w czasie pracy tokarki i zajechał zębatki. I przy takim montażu łożysk to jest nienaprawialne, po co coś takiego zostało zastosowane.

Witam

To odboczka w tokarce którą jakimś cudem rozebrałem. Lewa część obrazka to środek skrzyni w której się znajdują zębatki.
Miałem problem z rozebranie tego.
Podejrzewam że montowano to wciskając wałek z pierwszym łożyskiem od prawej strony obudowy
Zakładano pierścień rozprężny i wciskano na prasie drugie łożysko.
Potem osłona łożyska, pierścień dystansowy.
I jakimś cudem wbity klin pod pierścień. Nie ma go jak chwycić i zdemontować. Trzeba przeciąć szlifierką i rozwiercić.

To jest tak zaprojektowane że się nie da rozebrać. Żeby wyciągnąć całość trzeba wymontować ze środka pierścień rozprężny.
A możliwe to jest jedynie po demontażu prawego łożyska. A nie ma go jak chwycić.