Z wiertłami węglikowymi (lub z węglikowymi wkładkami) jest podobnie jak z innymi narzędziami VHM do obróbki skrawaniem - analogicznie można się tu odnieść bezpośrednio do trybologii narzędzi tokarskich, gdzie żywotność zależy od:
- gatunku węglika - dobranego do właściwości danego materiału S(P5÷P40, U(M); H(K), G; B; itd - im wyższy numer tym większa udarność, a mniejsza twardość
https://artykulytechniczne.pl/blog/wegliki-spiekane/
http://www.openaccesslibrary.com/vol14/5.pdf),
- geometrii ostrza, dobranej do gatunku i własności materiału (twardość miejscowa, ciągłość przekroju, zanieczyszczenia, itd)
- parametrów skrawania,
- sztywności samej obrabiarki i oprawek,
Założę się, że gdyby kolega Spawalnik miał możliwość zastosowania gatunku mniej twardego, a za to bardziej odpornego na udary, z mikrofazami ochronnymi krawędzi skrawającej, to tak szybko wiertło by mu się nie pokruszyło (a z gatunku B to chyba nigdy.. )
Zakładając, że jego obrabiarka jest wystarczająco sztywna.

Niestety producenci, zwłaszcza uniwersalnych wierteł z wkładkami, rzadko kiedy podają w specyfikacji wiertła gatunek zastosowanego węglika, przez co jest mała możliwość dobrania odpowiedniego. Jedynie czego można się domyślać, to że wiertła do wiercenia betonu mają wysoki numer S/U mniejszą twardość ale większą udarność, a przerobione na geometrię do skrawania metalu mniej by się kruszyły, ale nieco szybciej tępiły (pomijam tu własności części roboczej i chwytu).
Ale i tak przewyższały by wytrzymałością stal szybkotnącą.

(O spiekach nie tylko narzędziowych http://www.pg.gda.pl/mech/kim/Metalurgi ... szkow2.pdf )