steff.k pisze:- sześciokąt

Oczywiście można wpisać kwadrat (czyli uchwyt czteroszczękowy) w sześciokąt(zielony kwadrat), tyle, że szczęki będą trzymać krawędziami, co nie zawsze jest pozytywne...

(rysunek odręczny)

Ale będzie, ma kolega rację...

rdarek pisze:A może to kolegów usatysfakcjonuje dwa w jednym Uchwyty kombinowane -Bison

Owszem choć możliwości manipulacyjnych kombinowane mają spore, to jednak nie zawsze mogą zastąpić klasyczne.
Np nadają się do obrabiania serii jednakowych detali o nietypowych kształtach, bo oprócz samocentrowania przydatnego w do szybkiego mocowania bez konieczności każdorazowego centrowania detalu, można szczęki ustawić do indywidualnego jego kształtu.
Ale do obrobki pojedynczych detali różnych kształtów i tak trzeba je indywidualnie centrować, więc tu przewagi żadnej nad typowymi z ustawianymi szczękami z ich zastosowania nie będzie (a cena większa).
Poza tym trzymanie kwadratowej czy prostokątnej kostki o mocno przesuniętej osi obrotu nawet ustawianymi szczękami ułatwiającymi centrowanie, nadal za pewne nie jest. (podobnie jak 6-kąta czterema)

rc36 pisze:
aOglądałem ostatnio uchwyt tokarski, czteroszczękowy samocentrujący i mam wątpliwości co do jakiegokolwiek zastosowania, ponieważ jaki materiał by nie zapiąć w taki uchwyt to i tak będzie się kiwał. Co innego uchwyt czteroszczękowy z niezależna regulacją szczęk, taki uchwyt ma jak najbardziej rację bytu

To przyjmując argumentacje kolegi uchwyty sześcioszczękowe, czy wręcz ośmioszczękowe byłyby do niczego nieprzydatne, a stosuje się je np do ostrzenia np wierteł krętych, lub innych narzędzi z walcowym chwytem.

kamar pisze:Próbowałem pokazać ze uchwyt czteroszczękowy jest lepszy do detali czy powierzchni już obrobionych

tu kolega kamar ma rację, trzymają pewniej, na przykład wiertła kręte gdzie 3 szczęki nie obejmowałyby w sposób dostatecznie pewny spiralnych kanałów wiórowych, jak to widać wyżej.
A minimalne zużycie jednej szczęki równoważą luzy które ma każdy uchwyt..