"0" jest zaznaczone, bo tym orzechem zaciskano szczęki do przeszlifowania przy parowaniu szczęk do uchwytu. Poza tym przydaje się później do pracy z przetaczaniem i pracą z miękkimi szczękami. I nie trzeba zaznaczać w jakim położeniu wkręcać kolejne szczęki.

Na to wygląda. A długość gniazda jakie jest w maszynie czasem zależy od tego "jak im wyjdzie"
Ale najszybciej można określić po średnicy zaznaczonej czerwonymi kreskami (zazwyczaj dotąd wchodzi chwyt Morse'a w gniazdo konika, wrzeciona, itd), bo różnice w Φ są między poszczególnymi stopniami na tyle duże, że nawet nie dość dokładny pomiar jest jednoznaczny.
Tu kolego znajdziesz wymiary (jak w wiertlach z płetwą)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Sto%C5%BCek_Morse%27a

A ty do porównania inne typy Morse'a do porównań (najlepiej powiększyć przed wydrukowaniem, bo nie za czytelny, jak znajdę lepszą wersję- podeślę)
https://www.cnc.info.pl/download.htm?id=10141

P.S. Tu ładna lufka.. dwustronna

http://littlemachineshop.com/products/p ... =ProjInMtl

A jakby już samemu trzeba było stożek Morse'a wytoczyć - poradnik:
http://bbs.homeshopmachinist.net/thread ... e-Easy-Way!

Wzornik albo wzorzec, bo różnie to handlowcy nazywają

trójkątne, albo metryczny 60°, albo calowy (Whitwortha) 55° http://narzedziak.pl/pl/limit-wzorzec-d ... 51108.html
uniwersalne: trapezowe, prostokątne, trójkątne metryczne i calowe http://www.tazmaniac.pl/index.php?p3850 ... 8f7d60e6c3

A nie warto, oprócz bolca aby się nie zjajcowała, zastosować zaciskanie szczęk nie bezpośrednio na obrabianym materiale, ale pośrednio przez założoną przeciętą odpowiedniej średnicy rurkę stalową, miedzianą czy z innego materiału?
Nie będzie śladów szczęk i chwyt pewniejszy.

Ja takie rurki, najczęściej miedziane, stosuję przy łapaniu w szczęki śruby za gwint. Mogę mocniej zacisnąć bez obawy o zagniecenia.

to co radzi kolega MIKI, ale do małych gwintowników uchwyt wiertarski też wystarczy Najlepiej precyzyjny samozaciskowy.
I jeszcze jedna ważna rzecz przy mocowaniu w uchwycie wiertarskim czy innym.
Poza wprowadzeniem w materiał, konik nie może być zaciśnięty na łożu (jak również tuleja w koniku) bo wszelka nieosiowość zamocowania, czy to w uchwycie czy nieosiowość samego konika, może doprowadzić do jego złamania w czasie gwintowania. Albo zerwania gwintu. Zwłaszcza najmniejszymi średnicami. Dlatego powinien być "luźny".
Mimo zwolnienia zacisków, problemem może być też jego duża masa w normalnych tokarkach, powodująca, że konik nie będzie "pływał" za cienkim gwintownikiem.
Dlatego w "przemyśle" do tego celu, jak również rozwiercania, używa się tzw oprawek pływających, w których mocowanie narzędzia jest niezależne od chwytu, i samo "centruje" się do osi otworu w materiale. Nie są niestety tanie.


http://www.ebmia.pl/oprawka-plywajaca-er32-p-40288.html

Do gwintowania używa się też oprawek kompensacyjnych, ale one bardziej kompensują ruch wzdłużny narzędzia niż poprzeczny, zapobiegając zerwaniu gwintu

Aby nie boksować się z wykonaniem stożka Morse'a, można do zrobienia swojej lufki wykorzystać gotową już tuleję redukcyjną, z odpowiednim do naszego konika stożkiem, jako tę część po której suwa się tuleja z gniazdem dla narzynek
(ta a'44zł)

Można przetoczyć jej część walcową jeśli potrzeba, wywiercić i nagwintować otwór pod śrubkę ustalającą, a przy okazji mamy do wykorzystania podstawową funkcję tej tulei jako przedłużka.
dorabiamy część suwliwą i wkładki redukcyjne na różne rozmiary narzynek do gniazda podobną jak tu


i gotowe

A to co innego..

MlKl pisze:Można i tak - tu akurat gwintownik, ale i narzynki w ten sposób mocuję.

Tylko, jeśli uchwyt mocowaniu jest na suporcie, zwłaszcza masywnym, trzeba uważać aby nie zerwać gwintu, zwłaszcza małego. Trzeba kręcić "z czuciem".

Żeby była jasność, to kolega poszukuje takiego "ustrojstwa", zwanego potocznie "lufką", tak jak podał kolega miki


w razie gdyby kolega nie znalazł, można w zastępstwie gwintować za pomocą zwykłej oprawki narzynki, podpieranej dla równego wprowadzenia gwintu tuleją konika. Wymaga to pewnej wprawy, bo pokrętłem konika trzeba tak operować aby oprawka w miarę przesuwania się nie traciła podparcia tulei, ale nie jest to takie trudne. Wystarczy raz czy dwa potrenować.