malko pisze:Mam przypadek, gdzie jest gwint wewnętrzny w rurce precyzyjnej nacinany nożem na tokarce i jest on nieosiowy w stosunku do powierzchni zewnętrznej rurki. Po wkręceniu trzpienia w gwint - jest jego bicie. Trzpień ma osiowy gwint bo w innej rurce nie bije. Moje pytanie - jak to możliwe, że na tokarce wyszedł gwint nieosiowy?

Połączenie gwintowe, zwłaszcza niekalibrowane(szlifowane) to zawsze pewien luz (a minimalny luz jest też potrzebny do ruchomości gwintu) między czopem gwintu a otworem zależny od wykonania, chropowatości nawet(po nacinaniu), i możliwość mniejszego lub większego bicia.
Dlatego w precyzyjnych przyrządach bazuje się na powierzchniach stożkowych (lub czasem walcowych) do centrowania obu łączonych części, przykladem końcówki do wrzecion fortunek, wrzecion maszyn, itd, gdzie gwint służy tylko do ich dociągnięcia i połączenia,

Może już był zepsuty...?

Adam Domański pisze:Ja do gwintowania używam samego olej rzepakowego.

Podobnie, ale o dodatku kredy nie wiedziałem...
Tyle, że pozostałości oleju rzepakowego trzeba zaraz zmywać/wycierać, bo pozostawione się utleniają i twardnieją tworząc trudno usuwalne skorupy.

Ot, i sposób, człowiek się uczy całe życie...
Szkoda tylko, że coraz mniej starych mistrzów ma możliwość przekazania swych sekretów następcom.
Nie tylko w tej dziedzinie, choć internet, jak widać, nieco w tym pomaga..

Kredę (bez oleju) stosuje się też do posmarowania nią(na sucho) chwytu Morse'a kiedy narzędzie samoistnie wykleszcza się z gniazda...