Zdecydowanie NC11LV jest popularniejsza w przemyśle, przede wszystkim ze względu na jej "idiotoodporność" w obróbce cieplnej.
Jest też również popularniejsza w handlu, bardzo powszechna w hartowniach. Stąd też nie będzie zakłopotania na twarzy hartownika,
który dostanie detale do obróbki. Jak również, nie będzie trzeba przestawiać procesu, specjalnie dla Twoich "dynksów".
Jeżeli wybitnie upierasz się o konieczności spełnienia warunku wyższej udarności, to może warto spojrzeć w coś o mniejszej zawartości węgla.
Pamiętaj o zasadzie - więcej węgla = więcej twardości. Mniej węgla = większa udarność. Może warto spojrzeć w kierunku NZ3?
Co do powłokowania. To chromowanie twarde/techniczne elektrolityczne jest przepiękną, szlachetną, starą metodą.
Jednakże coraz mniej zakładów galwanizerskich, które to wykonują. Zwyczajnie wykańczają je nowe normy ochrony środowiska.
Na tą chwilę znam już tylko jedno takie miejsce. Technologia prosta, łatwa i bardzo skuteczna - ale już niestety niszowa. Tym większe zalety reologiczne, im większa "spękalina" powierzchni. Spowodowane jest, to zwiększeniem pojemności olejowej powierzchni, a to w duecie z dobrze dobranym olejem, daje przyjemniejszy profil rozkładu naprężeń stykowych (wg Hertza). Jeśli natomiast priorytetem nie jest odporność na naciski i ścieranie, to tę samą powłokę można wykonać jako ciągłą i szczelną dla podłoża, traktując ją jako zabezpieczenie antykorozyjne.
Co do PVD... Na pewno jest, to bardziej trendy. Bardziej współczesne. Bardziej Hi-End i fajniej działa marketingowo. Łatwiej dostępne. Dobrze dobrana powłoka, do zastosowania, podłoża i wcześniejszej obróbki cieplnej podłoża (technologia wymaga podgrzania - trzeba być poniżej ostatniego odpuszczania), daje znakomite efekty. Powłok jest wiele, a ich dobór trzeba wykonać w stosunku do zastosowania.....

Dla potomnych, bo koleżanka tu już na pewno nie wróci:























Chyba, że koleżanka chciałaby wykonać warstwę chromowaną dyfuzyjnie, to poszukamy w innej literaturze....

melonmelon pisze: ↑

18 lip 2018, 23:58

Rdzeń można nie nawęglać. Zabezpieczyć przed dyfuzją, wystarczy.

A co, to za detal? Jeśli nie musi mieć dużej udarności i ciągliwego rdzenia,
to może lepiej wykonać z narzędziówki i pochromować.
W sześciomilimetrowym przekroju, po warstwa przejściowa w sumie będzie dominowała, więc pasmo hartowności i tak prawie wpierdzieli cały rdzeń. Nawet jeśli zastosować silnie i szybko nawęglający ośrodek, to będzie istniało duże prawdopodobieństwo, że pozbycie się łagodnego przejścia pomiędzy warstwami nawęglonymi, a silnie odciętym rdzeniem, dojdzie podczas eksploatacji, do delaminacji warstw martenzytycznych.
A może, jeśli nie jest Ci potrzebna rozwinięta pojemność olejowa powierzchni,
to zastosować jakąś powłokę PVD o obniżonym współczynniku tarcia?