...a były czasy, że ludzie tym w piecach palili, jak likwidowali przyzakładowe duże biblioteki. A teraz się PDFy marzą

rykun pisze:Książki które podałeś zdezaktualizowały się trochę, ale warto się zapoznać jak ktoś nie jest w temacie.
Producenci mają w ofercie wiertła do otworów H9/H10, dla bardzo korzystnych warunków sandvik podaje H8 przy pełnowęglikowych wiertłach.

Jest w Twoim wpisie wiele racji. Ale.....tak jak zauważyłeś, dezaktualizacja jest tylko częściowa i wprost proporcjonalna do postępu jaki widać w polskich firmach zajmujących się obróbką skrawaniem na przestrzeni lat, które upłynęły od daty wydania cytowanych pozycji literaturowych.

Wiem, że jest tutaj grono ludzi, pracujących na codzień w za***istych firmach, na superfajnych maszynach i super narzędziami. Ale spójrzmy prawdzie w oczy - jaki odsetek wykonanych otworów wiertłami w Polsce (pewnie w Europie także) stanowią, te obrobione narzędziami pełnowęglikowymi, nowymi i przy parametrach ściśle utrzymanych, tak jak podaje katalog? Śmiem twierdzić, że cytowane dane książkowe, są doskonałym punktem wyjścia do dyskusji na postawione w pierwszym poście pytanie. A dopiero w daleko dalszych rozważaniach możemy dojść do wiercenia wiertłami krętymi w tolerancjach na poziomie "H8".....oraz aby zmieścić się w tym polu tolerancji, celowym byłoby chyba wspomnieć słów kilka o pozostałych składowych układu O-U-P-N! Bo samo wiertło gwarancji nie daje, pomimo, że dane katalogowe tak podają.

W użyciu mielismy w dwóch wersjach mniejsze do fi 200 w systemie capto te powyżej trzpien na stożku morsa 7 https://www.secotools.com...fomax_sd600.jpg a ta wygładały

.....i uważacie, że pokazane w linku powyżej wiertło jest typowe, powszechne, popularne i uniwersalne? Czy taki jest sens odpowiadania, na tak, a nie inaczej postawione pytanie, jak w poście otwierającym ten wątek? No ludzie....Stańcie na chwilę z boku i się zastanówcie.....Fajnie, że pokazujecie takie narzędzia, ale nazwijcie je ciekawostką....

Uwielbiam to forum, za fachowe podejście do tematu!
A najbardziej za wielki ubaw, jak się nie wie jak rzeczowo odpowiedzieć.
A nieraz tak niewiele wystarczy, aby pomóc bliźniemu.
Tylko po co, skoro można w tym samym czasie się powydurniać.

Dwie pozycje literaturowe:
"Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej" - Jan Kaczmarek - WNT - Warszawa 1970
oraz
"Poradnik wiertacza" - Osiak i Latoszek - WNT - Warszawa 1961









Czy taka odpowiedź jest wystarczająca?