Witaj afrykaner, Cieszę się że już odpoczywasz po pracy. W żadnym wypadku nie stawiałem niczego na Tobie, wierzyłem że kiedyś się pojawisz, dlatego coś tam nagryzmoliłem mniej więcej na temat. Okazało się że mniej niż więcej ale za to (mnie też ciekawość pożarła) błyskawicznie poszperałem w googlach żeby łyknąć trochę wiedzy na temat fusingu. Czego to ludzie nie robią? Arcyciekawe zagadnienie. Szkoda że takie "energożłopne" bo już majstrowałbym jakiś piecyk. Niestety, jeszcze jestem pod wrażeniem faktury wyrównawczej za ostatnie pół roku jaką wczoraj poczęstowała mnie Energetyka i muszę nieco ochłonąć. Niemniej jest to interesujące. Szepnij słówko, jeśli możesz, czy ta forma którą chcesz w efekcie popełnić z ceramiki (domyślam się że na takiej formie spoczywa szkło formowane na gorąco w piecu) jest wykonywana z jakiejś specjalnej ceramiki, czy może szkło używane w tej technologii jest jakoś doprawione żeby nie połączyło się z ceramiką? Widziałem takie drobne wyroby szklarskie (breloczki i unikatowa biżuteria damska) wykonane prawdopodobnie w podobny sposób i zafascynowały mnie możliwości i niepowtarzalne efekty plastyczne. Powiedziano mi wówczas że podkłady na których szkło stapia się w piecu wykonane są z grafitu.
Wracając do formy...
Jeżeli chodzi Ci o to żeby model był twardy i stabilny wymiarowo to może byłoby możliwe przewrotnie wyrzeźbienie go nawet w bloku parafiny, zrobienie z tego formy silikonowej a następnie w tej formie wykonanie kopii medelu z betonu żywicznego. Na temat silkonów na formy oraz kompozycji żywiczno-piaskowo-kamiennych była szeroko prowadzona dyskusja na tym forum. Jeżeli chodzi natomiast o drewno jako surowiec to ostatnio widziałem program telewizyjny bodajże o produkcji chodaków drewnianych. Ponoć żeby drewno schło równomiernie, nie wypaczało się i nie pękało, trzeba przed procesem suszenia na kilkanaście godzin umieścić w wysokotemperaturowej łaźni parowej.

afrykaner, rzucił problem i pojechał na wczasy ale kiedyś pewnie wróci i da znak życia Pytanie trochę niekompletne bo nie wiadomo co miał na myśli pisząc o formach ceramicznych. Czy same formy mają być wykonane z ceramiki, czy efektem końcowym będą wyroby ceramiczne, czy w końcu pisząc "formy" użył tego określenia jako nazwę kształtu, rzeźby, czy innego tworu plastycznego. Zakładam na razie że chodziło mu o możliwość uzyskiwania wyrobu z wypalonych glin czyli z ceramiki. Jeżeli tak, to pytanie uzupełniające czy tak naprawdę jest zorientowany jak to się robi- krok po kroku żeby mając model otrzymać na końcu jego ceramiczną kopię. Wiem co nieco na ten temat ale póki co dam sobie spokój z wykładem. w każdym razie formy w których odlewa się masę plastycznę z której powstaje ceramika w różnych manufakturach, a niedawno także w większych zakładach ptrzemysłowych, wykonuje się z gipsu.
Poza tym afrykaner, napisał że model z drewna trochę się zdeformował. Co to znaczy "trochę" Zanim powstanie gotowy wypalony wyrób z ceramiki ma on tyle szans na deformację że to trochę może zginąć w tłumie. Sama ceramika ma znaczny skurcz nawet na etapie wypalania dlatego model powinien być proporcjonalnie większy. O ile większy to zależy od składu masy lejnej i parametrów wypalania. Dla sprawdzenia skurczu odlewa się sztabkę o określonej długości z posiadanej mieszanki glin, wypala i mierzy ponownie.
W każdym razie sam model, jako że po wykonaniu następnego etapu do niczego w zasadzie nie jest przydatny (chyba że na jego podstawie nanosi się jakieś odkryte później zmiany), może być wykonany z czegokolwiek. Modelarze w zakładach ceramicznych często robią go także z twardego gipsu który obrabiają mechanicznie. Do wnętrza czasami wkładają jakieś zbrojenie z metalu, gdzieniegdzie uzupełniają wstawkami z tworzyw sztucznych, drewna itp. Od materiału na model oczekują jedynie żeby można go było po ludzku obrabiać (bez używania dynamitu )