Gasparowi te "czapki" czyli dyski z ostatniej warstwy łądnie odchodziły, kiedy jednopiórem wiercił materiał zawieszony w otoczeniu wierconego punktu w powietrzu.

Tzn, że podstawą nie był stół teowy, tylko płyta paździeżowa.

Jeśli masz pewną powtarzalność tych punktów wierceń, to pod materiał daj tanią płytę jako podkład, w której robisz "oczka wodne" nieco większe od otworów, które wiercisz frezem. W ten sposób masz np 0,5 lub 1mm przestrzeni na "czepek" z ostatniej zbieranej warstwy aluminium.

Czy o taki problem chodzi?