W PRLu otwory pod kołki ustalające nie były zamienne między maszynami. Zawsze można powiercić pod kołek o większej średnicy (remont) a od bidy w innym miejscu. Do takich wniosków można dojść po PRLowskiej dokumentacji. Nie ma na niej choćby tolerancji prostopadłości. Raczej w "pokrywie" wykonywano wstępne otwory, na złożeniówce w zespole wiercono i rozwiercano