www.kimla.pl pisze:praca lasera powoduje, że szkło się jakoś uszczelnia

To ja mam lepszą teorię

Oto ona:

Zanieczyszczenia podczas pracy osadzają się na szkle i gaz utrzymuje się w czystości.
Przy braku pracy następuje wewnętrzna emisja zanieczyszczeń, a trzeba wiedzieć, że wystarczy ich bardzo mała ilość aby laser przestał działać prawidłowo.

Proszę producenta poprosić również o weryfikację tej teorii.

Trzeba to sprawdzić przez włożenie lampy próżniowej do zbiornika z helem.

Gdy szkoda słów na komentowanie dobre jest oglądanie:

Problemy z laserami CO2 są związane nie tylko z dużą ilością helu w mieszaninie. Jest jeszcze wrażliwość na czystość mieszaniny (treko-laser.pl). W "środowisku" pracującego i leżakującego lasera zachodzą powolne procesy przyczyniające się do utraty mocy i tak sobie ich z głowy nie wymyślimy. Z pewnością jest kilka czynników szkodliwych pochodzących z elementów aktywnych lasera. Być może jest to tajemnicą firmy, które z produkcji i regeneracji żyje. W dyskusji warto też zwrócić uwagę na czynnik ekonomiczny po stronie producenta. Dlaczego tak dużego helu jest w mieszaninie? Dlaczego używane są gorsze materiały itp..

Czas sięgnąć do poważniejszych materiałów źródłowych niż wikipedia i instrukcje do ćwiczeń dla studentów.
Nie można upraszczać do wpływu tylko jednego czynnika (ubytek helu) - przykład z siarką (główny podejrzany) i chlorem (właściwy winowajca) z innej dziedziny podałem wcześniej.

Dlaczego nie można tanim, gospodarskim sposobem nabijać tub nowym świeżym gazem?

E, to było zbyt oczywiste. Słabiej, ale bez helu, laser też będzie działać.

Trzeci strzał zamierzałem oddać w kierunku optyki i materiału z jakiego jest wykonana (może zanieczyszczać rozrzedzoną mieszaninę gazów w wyniku sublimacji). Węgiel może też się "osadzać". Tu działa fizyka i chemia. Trzeba zebra wszystkie, nawet te najmniej prawdopodobne przyczyny, a potem eliminować nieistotne.

Podam specjalistyczny przykład z innej dziedziny: kotły energetyczne. W wyniku działań ograniczających tworzenia się tlenków azotu modernizowano kotły przez odpowiednie dozowanie tlenu i paliwa. Utrzymywanie w pewnych strefach niskiego poziomu tlenu zmieniły się właściwości osadów pojawiających się na ściankach kotłów. Oprócz znanej siarki dużo aktywniejszy okazał się chlor penetrujący głęboko w materiał przemieszczając się na granicach ziarn co znacząco zwiększało korozję i ubytki na ścianach kotłów.

Inny przykład to wpływ spawania niewysuszonymi elektrodami na jakość połączenia spawanego. To ciekawa chemia i fizyka o tym jak wnika wodór do materiału i powoduje kruchość wodorową.

Podejrzewam wpływ jakiegoś pierwiastka na czystość tuby.

O! Pomyliłem tarczę na pustej strzelnicy.
Strzelałem w kierunku promieniowania kosmicznego i chemii na powierzchni ciał stałych zamiast rozpuszczalności gazów.

Jak mniemam inni fachowcy boją się strzelać i trzymają się teorii ucieczki gazu przez miejsca wprowadzenia elektrod. Boją się porażki stąd jestem sam na tej strzelnicy.

Czyżby to CO2 zawarte w mieszaninie gazów samoistnie (lub pod wpływem promieniowania kosmicznego) rozpadało się na CO i O2 lub jakoś inaczej (może z efektami resublimacji?)? Oznacza to, że mieszanina gazów jest niestabilna czasowo, ze względu na dysocjację CO2 w mieszaninie (CO2 się rozpada i ubywa go). Gdy spada zawartość CO2, rośnie CO. CO2 jest tym co daje odpowiednie promieniowanie. CO to promieniowanie pożera stąd słabsza jakość laserów z upływem czasu.

Oddam pierwszy strzał. Może nie spudłuję.

W tubie jest rozrzedzony gaz i elementy metalowe. Niskie ciśnienie zwiększa emisję atomów z elektrod, stała praca zapewnia utrzymywanie odpowiedniej proporcji gazów dzięki przemianom chemicznym różnych cząstek zachodzącym w pobliżu gorących elektrod. Coś na podobieństwo żarówek ksenonowych i lam błyskowych. Długi czas bezczynności powoduje taką zmianę składu gazów, że praca lampy odbywa się w gorszych warunkach. Jest co prawda efekt samonaprawy gazu ale nie 100 procentowy.