Niestety nie jest tak pięknie.

Serwosilnik krokowy czyli silnik krokowy z enkoderem + odpowiedni sterownik
działa w pętli zamkniętej głównie w obrębie pary silnik-sterownik.

Taki napęd w komplecie z odpowiednim sterownikiem (np. od Sponsora Forum)
podaje sygnały "poprawnego wykonania operacji" i "alarmu"
ale niezbędne jest oprogramowanie, które to zrozumie.

Linuxcnc na to pozwala, Mach nie.

Potrzebne będą też wolne piny dla sygnałów zwrotnych na LPT,
a o to w rozbudowanym sterowaniu niełatwo.
Może być konieczna instalacja drugiej karty LPT
lub sterowanie przez specjalizowaną kartę I/O np. Mesa.

Zwykle korzyść z silników serwokrokowych będzie taka,
że trudniej wybić je z synchronizacji.

Z drugiej strony, przy poprawnie zaprojektowanym
i skonfigurowanym napędzie silnikiem krokowym,
ryzyko utraty kroków jest znikome.

[ Dodano: 2013-11-26, 23:14 ]
Stosuję LPT + DOS

+ jak na razie zwykłe silniki krokowe

(uruchomiłem USB pod DOS dla przesyłu danych,
stosuję też czasem Win98)

+ łatwo dostępne komputery z odzysku za grosze,
+ brak zakłóceń ze strony systemu w porównaniu z windozą
+ własny program sterujący, który rozbudowuję wg. potrzeb.
+ dostępny FreeDos
- DOS nie jest "na fali".

USB jest teoretyczne fantastycznie szybkie,
ale przesyłając dane pakietowo,
drastycznie zwalnia kiedy rozmiar plików jest niewielki.
Łatwo to sprawdzić kopiując na pendrive jeden duży plik
i dla porównania wiele małych o tym samym finalnym rozmiarze.

Przy komunikacji przez Ethernet jest mniejsza podatność
na zakłócenia w środowisku przemysłowym.

1. Zwykły silnik krokowy nie może zwolnić ze względu na opór materiału.
Po prostu wyskoczy z synchronizacji, pogubi kroki...

2. Aby zapewnić ruch wielu silników krokowych naraz stosuje się
interpolatory, działające np. wg. algorytmu Bresenhama.

Ten interpolator może działać jako część programu sterującego w PC
i sterować wysyłając w czasie rzeczywistym dane przez port LPT,

lub program w PC tylko przygotowuje dane, przesyła je w formie pakietów
przez port USB do sterownika, gdzie w mikroprocesorze zaszyty jest
interpolator, sterujący w czasie rzeczywistym silnikami.

Potrzebny jest albo:

1. PC z portem LPT + zasilacz + 3 x (sterownik + silnik)
+ ewentualnie płyta matka ułatwiająca podpięcie sterowników
do portu LPT czy obsługę przekaźników (chłodziwo, wrzeciono)
+ program sterujący (MACH, linuxcnc, turbocnc...)
Tylko nie laptop, bo mechanizmy oszczędzania energii el.
zwykle zakłócają sterowanie.

albo:

2. PC (laptop) z USB + zasilacz + 3 x (sterownik + silnik)
+ np. PikoCNC (posiadający własny program dla PC)
Są też sterowniki z komunikacją przez Ethernet.

+ okablowanie, krańcówki, E-stop itd.

Silniki z drukarki najlepiej sprawują się jako złom
lub pomoc dydaktyczna typu: "a co tam w środku jest?"

Gotowe sterowniki są obecnie naprawdę tanie i łatwo dostępne.

Moje małe ploterki tnące chodzą na silnikach 0,5Nm,
pierwszy większy miał silniki 1Nm
Stosuję napędy paskowe.

W pierwszej maszynce możesz zastosować
"śruby z marketu", ale nie oczekuj cudów.
Niska sprawność i szybkie nabieranie luzów.
Jedyne plusy to niska cena i dostępność.

Warto poświęcić trochę czasu na fazę projektowo-matematyczną,
aby nie żałować potem zmarnowanych pieniędzy i czasu .

Płyta główna ułatwia podłączanie sterowników
- posiada gniazdo LPT i listwy zaciskowe do sterowników,
czasem jest tam również optoizolacja
zabezpieczająca port LPT PC-ta.

Ponieważ dostępne sterowniki silników krokowych
z reguły posiadają już optoizolację,
korzyści z jej obecności w płycie głównej są wątpliwe.

Nie stosuję płyt głównych - tylko montuję gniazdo LPT
w obudowie i bezpośrednio łączę sterowanie ploterów
z portem LPT komputera.

Stosowane przeze mnie sterowniki dodatkowych urządzeń
typu pompy itd. posiadają własną optoizolację.