Pod M4x0,5,to wiertło 3,5 ,a nie 3- dla ścisłości. Widać ,ze tego nie widzisz. Kolega pisze o wierceniu od strony łba na FI 5 ,i dopiero pod gwint na 3,5.
Swoja droga to niezłego zajoba ma ten twój prowadzący ,skoro chce wiercić 50D ,w jakiejś idiotycznej osi do rolek. Z ekonomia to nie ma nic wspólnego. Rozumiem ,ze chce was przećwiczyć ,ale sposób jego rozumowania jest pokrętny,bo przy okazji sugeruje wam ,ze trzeba wykonywać bardzo prymitywne przedmioty bardzo drogo.

Nikt nie każe wiercić Ci na wylot tego fi 5.
Bierzesz pręt, obrabiasz do właściwej średnicy zewnętrznej, wiercisz krótki otwór, gwintujesz.
Mocujesz za obrobioną powierzchnię, obrabiasz zakończenie, wiercisz większy otwór.
I tak jesteś skazany na krótkie nawierty i częste wycofania wiertła, najlepiej po kolei coraz większą średnicą i większą długością wiertła lub zastosowanie specjalnego narzędzia, czyli jak pisał kolega wyżej wiertła lufowego, być może z dodatkowym prowadzeniem przed samym detalem.

Jaką koncentryczność otworu masz "przykazaną"?

To nie można tego zaprojektować jako otwór np. fi 5, a ostatnie 20mm gwintowane M4?
Spełniasz warunek przelotowości, a wiercenie prostsze, bo narzędzie sztywniejsze.