Wiercenie w stali nierdzewnej

Witam.
Mam do przewiercenia 2000 szt rurek ze stali nierdzewnej. Średnica 1.4 mm. Grubość ścianki 0.2 mm. Wiertło 0.6 mm. Wszystkie mi się łamią. Proszę o poradę

Wiertła hss / spiek ? Na czym wiercisz /jak głęboko/ jakie długie wiertło/ nawiercasz ?

Ciężki temat raczej

Rozumiem, że wiercony otworek przecina oś rurki i jest w stosunku do niej usytuowany pod kątem prostym.
Czy używasz do wiercenia czegoś w rodzaju bardzo precyzyjnego przyrządu pomocniczego, w rodzaju mikro-tulejki wiertarskiej? Obawiam się, że bez tego nic nie zdziałasz.
A precyzyjny ten przyrządzik musi być, ponieważ w innym przypadku właśnie będą się łamać wiertła.
One zaś muszą być markowe, najlepiej HSS-Co i precyzyjnie ostrzone.
Jeżeli mają pogrubiony chwyt i krótką część roboczą - wiertarka musi być także bardzo precyzyjna, bez żadnego bicia. W przypadku wierteł VHM - tym bardziej.
Wiertła stalowe o małej średnicy, ale jednakowej na całej długości dużo łatwiej wybaczają bicie uchwytu - są dzięki swej długości elastyczne/sprężyste.
Czy wiercisz w stali nierdzewnej czy kwasoodpornej - dla mnie to akurat różnica; kwasówkę uważam za "łatwiejszą". Pytam bo wiele osób myli te pojęcia, a nie są one równoważne.

Weź użyj nawiertaka do zrobienia tych otworów. W katalogu Perschanna widzę 0,5. Może 0,6 gdzieś dostaniesz jak 0,5 za mały.
Jakie parametry wiercenia dałeś? Czym chłodzisz?

xxxwa pisze: ↑

11 sie 2020, 16:28

Witam.
Mam do przewiercenia 2000 szt rurek ze stali nierdzewnej. Średnica 1.4 mm. Grubość ścianki 0.2 mm. Wiertło 0.6 mm. Wszystkie mi się łamią. Proszę o poradę

Moim zdaniem jest kwestia kąta wierzchołkowego wiertła którego używasz. Nie napisałeś dlaczego się wiertło łamie, jakie to wiertło. Czy materiał jest zbyt "chwytliwy" ? Czy wiertło pęka w momencie spotkania drugiej ścianki wewnętrznej ?

Butler pisze: ↑

12 sie 2020, 15:45

Weź użyj nawiertaka do zrobienia tych otworów. W katalogu Perschanna widzę 0,5. Może 0,6 gdzieś dostaniesz jak 0,5 za mały.
Jakie parametry wiercenia dałeś? Czym chłodzisz?

Pytanie czy nie wierci rurek na przelot czy nawiertak będzie posiadał wystarczającą długość roboczą.

Co do chłodzenia - a raczej smarowania - będę nudny : użyj TEREBOR-u.
Niczego lepszego chyba nie znajdziesz, ten specyfik przy pracy w stali nierdzewnej/kwasoodpornej wydłuża trwałość narzędzia stalowego co najmniej kilkukrotnie. Dla mnie jest rewelacyjny.

A czym kolega wierci, pytanie zasadnicze.... jakie obroty, nacisk. Na taką ilość, to sobie zrób kostkę z otworem na średnicę rurki, oraz weź miedzianego/mosiężnego drutu wpakuj w rurkę na czas wiercenia. Oczywiście od góry zrób prostopadle otwór na wprowadzanie wiertła.

Pisząc wcześniej o przyrządzie pomocniczym, dokładnie taki właśnie miałem na myśli, ale jeżeli będzie używany pomocniczy rdzeń (według mnie nie jest to konieczne) - to z pewnością nie mosiężny, miedziany także nie.
Powinien być on z tego samego materiału co wiercona rurka (ideał) lub przynajmniej o podobnych właściwościach obróbczych. Pomocniczy rdzeń mosiężny to prosta droga do kolejnych złamanych wierteł.
Mosiądz zupełnie do tego się nie nadaje - to tzw. "chytry" materiał (starzy ślusarze używają tego słowa); jeżeli do jego wiercenia użyje się wiertła przeznaczonego do stali KO (szczególnie takiego, ponieważ ma większy kąt natarcia niż wiertło do zwykłej stali), to mosiądz niejako "wciągnie" wiertło, i wtedy można złamać nawet dość grubą sztukę. To znane zjawisko.
Do mosiądzu (i podobnych materiałów) wiertło powinno mieć zmniejszony kąt natarcia i takie istnieją - można także szybko zwykłe wiertło skorygować w razie potrzeby. Ale wiertła skorygowane do mosiądzu nie nadają się do stali, a już szczególnie do nierdzewnej/kwasoodpornej - trzeba znowu je poprawnie naostrzyć.

PS: Taki przyrządzik wykonałbym ze stali np. NC6 i zahartowałbym go (bo chodzi o 2000szt. rurek).
Dwie małe precyzyjne kostki ze stali trzeba skręcić wkrętami (lub lepiej - spozycjonować wzajemnie kołeczkami, np. z małego łożyska igiełkowego), ale przełożyć trzeba kostki np. papierem o grubości 0,05-0,1mm. Ścisnąć w imadle i wykonać nie spiesząc się, małym posuwem i ostrożnie, precyzyjnie otwory (dla rurki 1,4mm, ale "na plusie" i prowadzący wiertło 0,65mm - potem trzeba go jeszcze raz skalibrować, po usunięciu przekładki).
Przekładka ma dwa zadania: 1. szczelina będzie prowadzić wiertła tak, by osie otworów się przecięły (ale wiercić trzeba wtedy bardzo ostrożnie!), 2. po jej usunięciu będzie "brakowało" 0,05-0,1mm materiału i to pozwoli lekko zacisnąć wierconą rurkę w imadle, pomiędzy kostkami. Kilka razy podobny przyrządzik w ten sposób robiłem, ale szczerze muszę przyznać że nie chodziło o tak małe średnice i takie ilości detali. Owe małe średnice to bardzo istotne utrudnienie i sprawa z tego powodu nie będzie łatwa, prosta ani przyjemna.
Posiadanie nowoczesnych i dokładnych mini-maszyn CNC ułatwiłoby bardzo prace, ale opis dotyczy wykonania tego zadania na zwykłych maszynach "analogowych" i w takimż typowym, "analogowym" warsztacie

Dodane 32 minuty 8 sekundy:
PSII: Nie mogłem już edytować, przekładka powinna mieć raczej nie więcej niż 0,05mm.
0,1mm będzie zbyt dużo.

tak mi się napisało z tym mosiądzem, ja bym wpakował to co mam w warsztacie i próbował czy zda egzamin, pewnie może i drut spawalniczy, byle pasował. Czasem nie warto robić doktoratu i precyzyjnych przyrządów, wszystko zależy jaka marża na robocie i czy robota będzie się powtarzać, niekiedy lepiej machnąć ręką i spławić klienta, niż tracić nerwy i wyjść na zero.
Ja bym jeszcze wypróbował przed wierceniem zmroźić rurkę środkiem zmrażającym do -50*C, taki spray kosztuje +/- 18zł.