Jak zdobyć większą wiedzę nt.CNC?

Majster70 pisze: ↑

28 kwie 2020, 07:33

Najlepiej, jak szkolenie przeprowadzane jest już u ciebie na właśnie uruchomionej obrabiarce.

O widzisz Majster, o to właśnie chodzi. Nie kurs, ale szkolenie w momencie najbardziej potrzebnym, a więc przy zakupie obrabiarki, czy pójściu do pracy na konkretne stanowisko. Uczysz się wówczas od osoby, która najczęściej bardzo dużo wie, bo jest np. przedstawicielem producenta i w krótkim czasie dostaniesz maksimum potrzebnej ci wiedzy. A nie żaden kurs "no to sprawdzimy listę obecności| i tak dalej.

W większości zgadzam się, poznałem kilkanaście osób po różnych kursach i żadna z nich nie posiadała podstawowej wiedzy zawodowej. Szkolenie to całkiem inna para kaloszy i nie ma co kursu do szkolenie porównywać gdzie stajesz przy maszynie i uczysz się od osoby która wiedzę w temacie tej maszyny, jej sterowania posiada. Kurs wszystko po łebkach i wiesz że nic nie wiesz.
Robiąc zwykły* kurs cnc, tylko nabijasz kieszenie jego organizatorom.

*są także kursy profesjonalne z nastawieniem tylko na 1 sterowanie gdzie przez kilka tygodni/miesięcy szkolisz się na symulatorze + kilkanaście godzin z prawdziwą obrabiarką, pomiary, dobieranie narzędzi itd. Taki mogę polecić.

jasiu... pisze: ↑

28 kwie 2020, 16:23

Majster70 pisze: ↑

28 kwie 2020, 07:33

Najlepiej, jak szkolenie przeprowadzane jest już u ciebie na właśnie uruchomionej obrabiarce.

O widzisz Majster, o to właśnie chodzi. Nie kurs, ale szkolenie w momencie najbardziej potrzebnym, a więc przy zakupie obrabiarki, czy pójściu do pracy na konkretne stanowisko. Uczysz się wówczas od osoby, która najczęściej bardzo dużo wie, bo jest np. przedstawicielem producenta i w krótkim czasie dostaniesz maksimum potrzebnej ci wiedzy. A nie żaden kurs "no to sprawdzimy listę obecności| i tak dalej.

Takie szkolenie też mu za wiele nie da - on podstawy jakieś przecież ma, więc programowanie opanuje po dwóch dniach. Jemu potrzebne jest to o czym pisał JacekBelof - bardziej doświadczenie technologiczne.
Miałem kiedyś pracownika, od którego nauczyłem się kilku praktycznych rzeczy przy programowaniu, ale technologicznie był on słabiutki. Najczęściej tak mocował sztukę do obróbki, że nie dało się w czasie frezowania kontrolować wymiarów, które były istotnie tolerowane

CFA pisze: ↑

28 kwie 2020, 16:46

Najczęściej tak mocował sztukę do obróbki, że nie dało się w czasie frezowania kontrolować wymiarów, które były istotnie tolerowane

Przypomniało mi się, jak trzeba było spawać kostki do wpół obrobionego elementu, bo nie było możliwości kolejnego zamocowania. Tacy też się trafiają, że najpierw robi tą płaszczyznę, która na rysunku jest na górze, "bo chyba o to konstruktorowi chodziło, jak rysował"

jasiu... pisze: ↑

28 kwie 2020, 20:48

CFA pisze: ↑

28 kwie 2020, 16:46

Najczęściej tak mocował sztukę do obróbki, że nie dało się w czasie frezowania kontrolować wymiarów, które były istotnie tolerowane

Przypomniało mi się, jak trzeba było spawać kostki do wpół obrobionego elementu, bo nie było możliwości kolejnego zamocowania. Tacy też się trafiają, że najpierw robi tą płaszczyznę, która na rysunku jest na górze, "bo chyba o to konstruktorowi chodziło, jak rysował"

Uważanie na takie rzeczy w produkcji jednostkowej to norma, kiedy trzeba decydować, którą operację zrobić w pierwszej kolejności, żeby było za co trzymać później, żeby było jak zmierzyć itp Zdarza mi się jeszcze czasem popełnić jakiś błąd - jest to nieuniknione, ale świeży pracownik robi takich byków kilka tygodniowo.
W technologii jest też coś w rodzaju "długu technicznego" czyli wyboru z pozoru prostszej technologii,
która jednak powoduje tyle komplikacji i problemów, że finalnie jest nieopłacalna, ale już zainwestowaliśmy w nią i szkoda się wycofać. Takiego doświadczenia nie nauczy żaden kurs.

CFA pisze:Takiego doświadczenia nie nauczy żaden kurs.

Ani żadne studia... praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka... jak urobisz się po pachy, kilka(naście) razy spieprzysz detal, to się czegoś nauczysz.

JacekBelof pisze: ↑

29 kwie 2020, 00:13

CFA pisze:Takiego doświadczenia nie nauczy żaden kurs.

Ani żadne studia... praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka... jak urobisz się po pachy, kilka(naście) razy spieprzysz detal, to się czegoś nauczysz.

To samo byście powiedzieli o lekarzu ?

tuxcnc pisze: ↑

29 kwie 2020, 06:03

JacekBelof pisze: ↑

29 kwie 2020, 00:13

CFA pisze:Takiego doświadczenia nie nauczy żaden kurs.

Ani żadne studia... praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka... jak urobisz się po pachy, kilka(naście) razy spieprzysz detal, to się czegoś nauczysz.

To samo byście powiedzieli o lekarzu ?

W kwestii doświadczenia jest dokładnie tak samo, tylko zepsute lub uszkodzone podmioty
działań lekarza nie zawsze w kuble lądują. Lekarze też nabywają doświadczeń stopniowo - zarówno tych związanych z wiedzą (diagnostyka, leczenie) jak i tych manualnych.

TUXCNC ,
to miałem na myśli pisząc o kształceniu, ale też szerzej , nie tylko o sprawach, których nie można poznać metodą ewolucji i doboru naturalnego, czyli tzw. doświadczenia zawodowego.
Jak w przypadku przykładowych lekarzy.

Część rzeczy wiedzy MUSIMY poznać przez kształcenie teoretyczne, bo taki operator będzie jak ten koala, żarł tylko eukaliptus.
Będzie potrafił wszystko to z czym miał styczność on lub jego "mistrz"i rozwijał się tylko w tym kierunku.

Myśląc tak jak pisze JakeBelof możemy pozamykać wszystkie szkoły.
"- Życie Cię nauczy młodzieńcze."

Wykształcenie otwiera szersze horyzonty nie ogranicza nas tylko do tu i teraz.
Nie każdy jest geniuszem, budującym podwaliny nowych zasad na podstawie tylko tego co spotyka na stanowisku pracy.

Tym sposobem, nasz Autor tematu, musiałby spakować tobołek i wzorem średniowiecznych stażystów, zrobić 10 letnie "tournee" po okolicznych warsztatach aby zdobyć wiedzę , osiągnąć poziom mistrzowski i samemu zostać "shifu".

piromarek pisze:Myśląc tak jak pisze JakeBelof możemy pozamykać wszystkie szkoły.
"- Życie Cię nauczy młodzieńcze."

Błąd - uważam, co zresztą napisałem, że kształcenie jest potrzebne, ale podstawą powinny być szkoły zawodowe, gdzie teoria i praktyka idą ze sobą w parze.

piromarek pisze:Tym sposobem, nasz Autor tematu, musiałby spakować tobołek i wzorem średniowiecznych stażystów, zrobić 10 letnie "tournee" po okolicznych warsztatach aby zdobyć wiedzę , osiągnąć poziom mistrzowski i samemu zostać "shifu".

Wbrew pozorom to najlepsze rozwiązanie - żadna teoria nie przygotuje cię na zderzenie z praktyką i to w różnych wydaniach. Są jeszcze tacy ludzie, tylko są już niestety po 60tce, ale są bardzo cenni... jeśli trafisz do odpowiedniego zakładu i pod skrzydła takiego człowieka, to nie będziesz musiał podróżować.