Dokładność modelu 3D a generowanie ścieżek w CAM

Witam,

Czy może mi ktoś odpowiedzieć na pytanie jaki wpływ na komfort pracy programisty ma dokładność modelu 3D pod względem styczności powierzchni? Projektuję w Creo formy wtryskowe do których modele najczęściej muszę naprawiać. Często uzyskanie styczności jest bardzo pracochłonne. Dlatego chciałbym wiedzieć, czy niedokładności rzędu 2-3 stopni na styczności mocno utrudniają prace programiście?

pozdrawiam

Jak ogarnięty programista, to nie zrobi mu to specjalnie różnicy pod warunkiem, że będzie wiedział o takich kwiatkach, jak tylko generator ścieżek do wierszowania, to się zaklnie na śmierć, bo automat mu zglupieje. Kwesta pozostaje jak takie "łatanie" ścieżek w powietrzu się odbije na dokładności obrobionego modelu?

karoln pisze: ↑

24 lis 2017, 17:37

.... Projektuję w Creo formy wtryskowe do których modele najczęściej muszę naprawiać. Często uzyskanie styczności jest bardzo pracochłonne. Dlatego chciałbym wiedzieć, czy niedokładności rzędu 2-3 stopni na styczności mocno utrudniają prace programiście?

pozdrawiam

Takie niedokładności nie utrudniają pracy programiście w osiągnieciu zamierzonego celu , o ile z tego powodu nie występują problemy w obróbce.
W przeciwnym wypadku programista oddaje model do poprawy - i tyle.
.... takie jest moje zdanie w tym temacie.

Mariusz.

Dzięki Wam za odpowiedź. Jak widać kwestia jest dyskusyjna.

WZÓR pisze:W przeciwnym wypadku programista oddaje model do poprawy - i tyle.

Osobiście przez 3 lata pracy nigdy nie dostałem zwrotki modelu i nie spotkałem się z takim przypadkiem u innych. Widocznie dla narzędziowni nie są to duże problemy. Jednak gryzie mnie to trochę czy nie utrudniam komuś życia gdy odpuszczę sobie zachowanie styczności w niektórych przypadkach. Starsi konstruktorzy radzili mi żebym nie zwracał na to uwagi ale.... powiedzmy że wolę zaczerpnąć też wiedzy z innych źródeł.

Steryd pisze:Jak ogarnięty programista, to nie zrobi mu to specjalnie różnicy pod warunkiem, że będzie wiedział o takich kwiatkach,

To chyba muszą być do tego narzędzia do analizy styczności wbudowane w CAMa.

Ogólnie wnioskuję, że nie jest to chyba wielki problem. Sam dostaję detale w stepie lub w innych formatach o zróżnicowanym stopniu "rozwalenia" i nie raz jakby chciał człowiek naprawić jakiegoś rozwaleńca, połapać wszystkie styczności i zaprojektować z tego później formę to by nie zarobił na czapke gruszek chyba. Czas to pieniądz.

karoln pisze: ↑

25 lis 2017, 09:08

..... Jednak gryzie mnie to trochę czy nie utrudniam komuś życia gdy odpuszczę sobie zachowanie styczności w niektórych przypadkach. ....

A jednak masz pewne wątpliwości.
Sprawa dyskusyjna ..... , jeden programista poprawi , drugi nie .
Zdarzają się przypadki , że trzeci model od podstaw zrobi ... , po swojemu.

Mariusz.

Hejka! Ja myślę, że problem jest po stronie softu używanego przez Ciebie. Pracuję na Creo i Wildfire parę lat, i w porównaniu do innych znanych mi systemów uważam, że naprawa w nim geometrii jest wyjątkowo wredna. "Zwrotek" modelu jako CAM'owiec nigdy nie robiłem, ponieważ systemom CAM używanym przeze mnie wystarczał model powierzchniowy. ich obu modelery pozwalały "załatać" brakujące powierzchnie dość łatwo i szybko. Natomiast aby w Creo/ProE zrobić jakąś zmianę modelu/przekrój/rysunek w miarę dobrze, trzeba się "pobawić" w naprawę geometrii, żeby to nieszczęsne solidify zrobić. Problem był dawniej, gdy obróbkę robiłem w ProE - żeby poszło w miarę OK, potrzebny był model bryłowy, i wtedy zaczynały się schody. Czasem bez "myków" typu zmiana dokładności czy dopuszczalnych szczelin nie dało się tego skleić w bryłę.
Zresztą sposób zakładania np powierzchni typu "wyciągnięcie sekcji po ścieżce" jest w innych CAD'ach o wiele prostsza niż w Creo. A dobry CAM pozwoli "przyciąć" jakąś "wywiniętą" po translacji powierzchnię i obrobić.
Zaggi

Witam

Kolego karoln wszelkie "nie podomykane" modele/bryły robią już problem przy tworzeniu pliku obróbkowego i późniejszej obróbce na maszynie. Wszelkie nie połaczone krawędzie czy płaszczyzny a później ich naprawa to jest zwykła strata czasu i pieniędzy. To osoba która tworzy projekt w cad-zie powinna zadbać o to aby bryła była zamknięta. W przypadku bryły ze szczelinami między płaszczyznami robi się już spory problem. A jeszcze projektanci mają taki głupi nawyk aby odpowiednio "zabezpieczyć" bryłę tak żeby nikt nie mógł nic zmienić. Więc moim zdaniem jeżeli trafiłeś na taką bryłę to powinieneś ją odesłać do projektanta aby szybciutko ja naprawił i podomykał płaszczyzny lub ewentualnie połączył proste czyli stworzył prawidłowe krawędzie.

robert

kubus838, ja dostaję zazwyczaj model w stepie lub iges. Pracuję w Creo. Żeby zrobić formę muszę mieć bryłę. Na początku zmieniam tolerancję modelu na 5mikronów. Gdy jest to step, czasem po takiej operacji dalej jest on bryłą i mogę przystąpić do właściwego projektowania. Zazwyczaj jednak w wyniku zmiany dokładności "rozszywa" się on i wtedy trzeba szyć. Podobnie z igsem. Wiele zależy od tego z jakiego programu wyjściowego pochodzi dany model i w jakiej tolerancji został narysowany. Czy mogę zwrócić otrzymany model? Raczej ciężko z tym gdy robię coś np. dla jakiegoś koncernu samochodowego, gdzie oni mają swoje tolerancje w swoich programach sztywno poustawiane. A nawet jeśli, to chyba zawsze przy przenoszeniu danego modelu z jednego softu na drugi przy pomocy stepa czy igesa błędy mogą powstawać. Ja też wypuszczam gotową formę zazwyczaj w stepie i zawsze może coś się przestawić w innym programie.

W moim pytaniu chodziło o taką klasyczną sytuację jak na rysunku.


Tutaj naprawiony promień (tak żeby tylko uzyskać bryłę która jest mi potrzebna) pomiędzy dwiema powierzchniami i brak styczności (tutaj około 2,1 stopnia) spowodowany rozjechanymi punktami lub krawędziami na końcach powierzchni i czy takie coś utrudnia prace.

Karol jeżeli odległość pomiędzy tymi rozjechanymi punktami jest poniżej 0.03mm, to "ogarniętemu" CAM'owcowi z dobrym systemem (robiącym na modelu konwertowanym z bryły na powierzchniowy) nie sprawi to większego problemu. U nas w przypadku form do "automotive" ważny jest detal otrzymywany, a tam tolerowane są najczęściej otwory, ich rozstawy, ew powierzchnie współpracujące z innymi komponentami zespołu. Naroża jak na foto nie są mierzone, na maszynie pomiarowej nikt tam kulką nie będzie dotykał. Poza tym elementy formujące są ręcznie wykańczane przez ślusarzy (polerowanie lub zacieranie elementów formujących), więc "setkowe" problemy zostają zniwelowane. Problem może być w przypadku form do tworzywa, gdzie czasem gładkość i chropowatość mają większe znaczenie niż delikatne odchyłki wymiarowe - detal typu szufladka do lodówki która ma być przede wszystkim estetyczna.
Ja czasem się nie szczypię tego typu niedokładnościami, i jak wspomniałem łatwiej jest "wywalić" oryginalną powierzchnię i zastąpić ją nową. Oczywiście trzeba mieć świadomość, co się robi, promień jak na foto można założyć, z kształtem bardziej skomplikowanym nie jest tak łatwo.
Zresztą podobnie jest np z otworami. Jeśli moduł "wiercenia otworów" nie rozpoznaje cech (minimalna niedokładność poniżej 0.01mm, to najprościej jest wrócić do modułu CAD, założyć powierzchnie wyciągane z okręgu na istniejących i o tej samej długości, po powrocie masz rozpoznawane osie, i wiercenia po 5 osiach łatwo idą, bez poprawiania wejściowej geometrii). Ale to nie dotyczy obróbki w Creo, gdzie podstawą jest bryła zszyta.
Tak z ciekawości, można zapytać jak poprawiasz geometrię w przypadku z rysunku? Przesuwasz punkty w poszczególnych powierzchniach (move vertex)? Dokładasz powierzchnie i zszywasz "merge'em". czy jeszcze inaczej?
Nie masz tak czasem, że step rozwala geometrię przy próbie naprawy, i dopiero konwersja na igs pozwala coś z tym zrobić?
Pozdro
Zaggi

karoln pisze: ↑

28 lis 2017, 18:43

kubus838, ja dostaję zazwyczaj model w stepie lub iges. Pracuję w Creo. Żeby zrobić formę muszę mieć bryłę. Na początku zmieniam tolerancję modelu na 5mikronów. Gdy jest to step, czasem po takiej operacji dalej jest on bryłą i mogę przystąpić do właściwego projektowania. Zazwyczaj jednak w wyniku zmiany dokładności "rozszywa" się on i wtedy trzeba szyć. Podobnie z igsem. Wiele zależy od tego z jakiego programu wyjściowego pochodzi dany model i w jakiej tolerancji został narysowany. Czy mogę zwrócić otrzymany model? Raczej ciężko z tym gdy robię coś np. dla jakiegoś koncernu samochodowego, gdzie oni mają swoje tolerancje w swoich programach sztywno poustawiane. A nawet jeśli, to chyba zawsze przy przenoszeniu danego modelu z jednego softu na drugi przy pomocy stepa czy igesa błędy mogą powstawać. Ja też wypuszczam gotową formę zazwyczaj w stepie i zawsze może coś się przestawić w innym programie.

W moim pytaniu chodziło o taką klasyczną sytuację jak na rysunku.


Tutaj naprawiony promień (tak żeby tylko uzyskać bryłę która jest mi potrzebna) pomiędzy dwiema powierzchniami i brak styczności (tutaj około 2,1 stopnia) spowodowany rozjechanymi punktami lub krawędziami na końcach powierzchni i czy takie coś utrudnia prace.

I tu chyba jest pies pogrzebany - kiedyś robiłem formy z elementów skanowanych do pliku step i igs. Niestety muszę stwierdzić, że każdy element który dostałem miał problem z domknięciem. Ja robiłem to w ten sposób, że zmieniałem go na linie i dopiero coś mogłem z nim zrobić. Z reguły były takie problemy jak na zdjęciu. A, że musiałem je zapisywać jako stl to mogłem później sprawdzić je w programie dla drukarzy 3d.

Generalnie to powinieneś taki plik zwrócić do poprawy właśnie dlatego żeby zachować tolerancje ustalone przez zleceniodawce. Tylko, że nie zawsze jest szansa na poprawę takiego pliku przez projektanta i to z różnych względów.

Ale rzeczywiście plik który przejdzie przez różne programy może wykazywać błędy. Niestety jest to działanie osób które tworzą takie programy - przynajmniej mnie to tak tłumaczono.

robert