Nadmuch z kompresora

Chciałem zapytać czy są tu osoby które zastąpiły klasyczne pompki akwariowe kompresorami?
Czy możliwość zastosowania strugi powietrza pod ciśnieniem wpływa pozytywnie / negatywnie na jakość i prędkość cięcia? Pytam bo zastanawiam się nad taką właśnie zamianą, ale nie jestem pewien jaki będzie tego efekt. Zastanawia mnie czy silna struga powietrza może np obniżyć temperaturę w miejscu na cięcia na tyle, że spowolni ono proces cięcia.

Aktualnie posiadam pompkę o wydajności teoretycznej około 70l na godzinę, ale powietrze wylatujące z dyszy wydaje się poruszać dość leniwie.

Ta akwariowa pompa to głównie do ochrony soczewki przed zanieczyszczeniami.
Można spróbować dać drugą dyszę tuż przy materiale i sprawdzić jakie będą efekty.

To, że służy ona do ochrony soczewki to jedno, ale dodatkowo rozdmuchuje ona opary które wytwarzają się przy cięciu zanim pod wpływem temperatury ulegną zapłonowi.

Dodatkowo to chłodzi ona w jakimś tam stopniu miejsce cięcia, i pomaga rozproszyć dym. Aczkolwiek mam wrażenie że moja standardowa pompka jest nie wystarczająca - za mała. Stąd też pytanie - czy ktoś już robił taką modyfikację i czy uzyskał jakieś zaskakujące wyniki.

Znajomy używa typowego, dużego kompresora przy nieco większej maszynie (150W) - wodę z osuszacza zbiera jak mówi w litrach dziennie. Ja nie używałem, ale trzeba też mieć kompresor który nie pluje olejem, bo zaświni soczewkę. Są modele śrubowe - bezolejowe i ciche - ale te swoje kosztują (w kilo PLN).

abyss pisze:mieć kompresor który nie pluje olejem, bo zaświni soczewkę.

Dlatego lepiej zostawić jedną pompkę do ochrony soczewki i dać dodatkowo coś do nadmuchu.

Konkretnie chodzi mi o to czy zbyt intensywny nadmuch w miejsce cięcia może w jakiś sposób pogorszyć ten proces.

Być może wpływ na cięcie niezauważalny poza większym rozproszeniem dymu i osadów wewnątrz maszyny.

LTofik pisze:Konkretnie chodzi mi o to czy zbyt intensywny nadmuch w miejsce cięcia może w jakiś sposób pogorszyć ten proces.

Plexa = minimalny nadmuch, bo inaczej wychładza powierzchnię i robią się smugi z osadzającego się kondensatu. Może i przy innych tworzywach.

Zauważyłem, ze gdy stosuję soczewkę o dłuższej ogniskowej (2,5cala), to przy tych samych parametrach cięcia, bardzo często pod głowicą pojawia się płomień, przy 2 calach natomiast nie.

Czy może to świadczyć o tym, że dochodzi do samozapłonu oparów które wydostają się z ciętej szczeliny? Tzn, nie są wystarczająco schłodzone i rozproszone przez słabszy efekt nadmuchu?

Dodatkowo, wciąż mam problem z zbyt szeroką szczeliną jaka powstaje z góry materiału.
Zrobiłem sobie całą serię płytek o różnych wysokościach z podziałem co 0,5mm. Robiąc kilkadziesiąt cięć testowych wybrałem tą płytkę która najdokładniej przecina na wylot przy największej możliwej prędkości dla danej mocy. Myślę, że teraz ogniskową mam dobrze ustawioną, bo przekłada się to na efektywność ciecia. Szczelina wlotowa jednak nadal pozostaje taka sama - praktycznie nie zmiana się w żaden sposób niezależnie do tego jak dokładnie jest ogniskowana soczewka.

Narysowałem sobie w CAD stożek w jaki kształtuje się promień po przejściu przez soczewkę.
Na wysokości powyżej ogniska tj jakieś 1-2mm szerokość wiązki nie przekracza 0,2mm.
Zaczynam skłaniać się ku tezie, że skoro szczelina u góry ma ponad 0,5mm to jest to jakby efekt "promieniowania" ciepła poza obszar cięcia, czyli teoretycznie materiał nagrzewa się na powierzchni mocniej i stąd większa erozja? Czyli gdyby zapewnić wydajniejszy nadmuch i mocniej schładzać powierzchnię to szczelina powinna się zmniejszyć?