Zabierak pod uchwyt

RomanJ4 pisze: jest to nakrętka do regulacji/ustalania łożyska głównego, które go luz reguluje się w dużym uproszczeniu tak:
- luzujemy nakrętkę 159,
- dokręcając nakrętkę 141 wyciągamy wrzeciono do tyłu, przez co tuleja 149 zapierając się poprzez swoje łożysko oporowe o gniazdo korpusu, i nie mogąc się przesuwać razem z wrzecionem wciska nam łożysko 164 na lekki stożek wrzeciona w tym miejscu jego kasując luz promieniowy.
- po wyregulowaniu luzu należy nakrętkę 159 dokręcić, ustalając łożysko 164 na stożku wrzeciona.

Tak, tylko łożysko 164 wchodzi na stożek dotąd aż napotka opór w postaci dwudzielnego pierścienia 161, przez zeszlifowanie którego można sprawić że łożysko wejdzie dalej na stożek rozprężając się, przez co zmniejszy się nieco luz promieniowy na tym łożysku. A nakrętka 159 w zasadzie tylko ma trzymać ten pierścień na miejscu. Więc raczej to nie ona jest do ustalenia łożyska , tylko pierścień 161. Takie rozwiązanie jest też w TUD -zresztą również wrocławskich tokarkach.

W tym skanie z DTR wyżej jest zresztą wzmianka o regulacji luzu promieniowego łożyska przez szlifowanie tego pierścienia.

Areo84 pisze:W tym skanie z DTR wyżej jest zresztą wzmianka o regulacji luzu promieniowego łożyska przez szlifowanie tego pierścienia.

Tak, oczywiście ma kolega rację, dlatego napisałem, że to "w dużym uproszczeniu"..
Chodziło mi w zasadzie o wytłumaczenie koledze jedrysekjarek po co jest ten pierścień (z otworkiem pod klucz) między nakrętką zabieraka a deklem gniazda.

Niestety znajomy tokarz nie chciał się wybrać do mnie z braku czasu ale za to nasłuchałem się na temat polityki i jak to dobrze było za komuny . Naostrzył mi jeden nóż i wróciłem do prób z planowaniem tarczy zabierakowej. Aktualnie po przetoczeniu bicie zabieraka wychodzi ~ 0.01mm kręcąc ręką i ~0.02mm przy włączonych obrotach (48 obrotów). Teraz zostaje kwestia zamka. Muszę go jakoś "spulchnić" żebym mógł go delikatnie poprawić zwykłym nożem. Myślałem wykorzystać sposób z forum z dociskaniem łożyskiem.

Możesz tak spróbować. Jak nic nie da, to albo namoletować dość grubą (nieskośną) moletką jak się robi pod łożyska, albo nadlać na zimno "płynnym metalem", i obtoczyć.
A 0,02 bicia to pryszcz, i tak luzy ustawienia szczęk przy ich zaciśnięciu to połkną (wedle starej tokarskiej maksymy: "toczony w uchwycie detal będzie tak długo idealnie współosiowy, dopóki się go nie odmocuje.."