jasiu... nie zgodzę się z Tobą w wielu kwestiach.

Ludzie są sumą ich wszystkich doświadczeń, nie tylko rodzice wychowują dziecko. Wychowuje je też szkoła, wywierają na nich wpływ znajomi, całe otoczenie. Często obcy ludzie, książki i wiele innych drobiazgów mają ogromny wpływ na los danej jednostki.

Naiwnością byłoby sądzić, że autor tematu teraz usiądzie do nauki i pozna język obcy w co najmniej komunikatywnym stopniu. Nie ma co się oszukiwać - dobry w nauce nie był.

Myślę też, że najlepszym, co może spotkać autora to właśnie wiadro pomyj wylane na głowę. Mam szczerą nadzieję, że dzięki temu się ocknie i spróbuje zmienić coś w swoim życiu. Oczywiście nie ma gwarancji, że się uda, ale lepsze to niż bierność.

Ja też mam 25 lat, dokładnie tyle samo, co autor. Też nie miałem specjalnie lekko. Pracowałem za mniejsze stawki niż 8,5. Rozwoziłem pizze, pracowałem na budowach, byłem świętym mikołajem, naprawiałem samochody, byłem przedstawicielem handlowym. W międzyczasie skończyłem studia. Obecnie prowadzę drugą firmę. Jednego nigdy dotychczas nie robiłem - nie narzekałem na swój los.

Biznes polega między innymi na optymalizacji kosztów. Celem rozsądnego pracodawcy jest zatrudnienie pracownika, który wykona jak najwięcej pracy, jak najmniejszym kosztem.

Podobnie jest z każdą inną inwestycją - w maszyny, reklamę - celem jest jak najszybszy zwrot kosztów inwestycji.

Skoro kolega ciągle pracuje za 8.5 zł, to wszystko jest w jak najlepszym porządku - po co pracodawca miałby płacić więcej? Podobnie, jak z tanią maszyną, która wykonuje identyczną pracę, jak droższa. Skoro nie widać różnicy to po co przepłacać?

Kolega nie ma ani wykształcenia, wiedzy, pieniędzy ani silnej psychiki, aby zawalczyć o coś więcej, więc nie wiem po co obarcza swoimi przemyśleniami obcych ludzi na internetowym forum.

Jeśli masz problemy z tarczycą - idź do endokrynologa.
Jeśli masz depresję - idź do psychiatry, w dzisiejszych czasach to nie wstyd. Ale wcześniej wylecz tarczycę.
Jeśli mało umiesz idź na kursy, do szkoły, aby zdobyć wiedzę i umiejętności cenione na rynku.
Jeśli za mało zarabiasz - rozejrzyj się po rynku i poszukaj innej pracy.

Ewentualnie zawsze możesz pozostać w swojej obecnej, chociaż mało komfortowej to jednak znanej i bezpiecznej sytuacji. Nie będziesz musiał bać się porażki, usamodzielnienia. Można powtarzać, że pracy nie ma, że można trafić gorzej, że jeszcze będzie czas lub wszystko samo się ułoży.

To też działa i da się przeżyć (przegrać) tak życie.