cnc.info.pl - FORUM CNC

Potrzebuję naprawić kilka zabytkowych przerywaczy od silników benzynowych. We wszystkich elektrody są już wypalone doszczętnie. Wiem, że styki robi(ło) się z wolframu, że są jakoś umieszczone na ramionach przerywacza (jakaś oprawka z wlutowanym wałeczkiem z wolframu), ale nie mam pojęcia co to może być za lut. Skoro wolfram, to kupię elektrodę do TIG jakąś grubą i mam zapas styków do końca przebiegu wozów.

Do dyspozycji mam palniczek propanowy "długopisowy" i bardzo dobrego TIGa.

Przerywacz to coś takiego: wykonanego ze stali pokrywanej czymś (pewnie nikiel).

Mając TIG, chyba wiesz że jest to metal, którego temperatura topnienia to ponad 3400 st. C. Palnik acetylenowy pewnie by dał taką temperaturę, ale propanowy pewnie nie. I dochodzi jeszcze kwestia lutowia. Technologia pewnie "ściśle tajna", więc pewnie nie będzie łatwe. Chyba że pozyskasz takie elementy z innych przerywaczy i przełożysz już z jakimiś metalowymi elementami, które da się w sposób "garażowy" przyspawać/polutować

Palniczkiem wiele nie zdziałasz, TiG-iem tak. Oryginalne "platynki" były zanitowywane(na prasce) po spodniej stronie, stąd "kołnierzyk" od strony styku. Może zrób podobnie, bo np lut miękki czy nawet twardy pod wpływem milionów uderzeń może się uplastyczniać, i w końcu puścić. http://www.e-spawalnik.pl/?lutowanie,136
Ale jeśli heftniesz (krótko punktowo TiG-iem) to powinno trzymać, choć nie wiem jak będzie się zachowywać materiał blaszki młoteczka po działaniu tak wysokiej temperatury. Musiały by być to naprawdę krótkie "cyknięcia"...

RomanJ4 pisze: ↑

21 cze 2018, 10:48

Oryginalne "platynki" były zanitowywane(na prasce) po spodniej stronie, stąd "kołnierzyk" od strony styku. Może zrób podobnie,

Jedyną alternatywą zaprasowania takiej platynki, jaka przychodzi mi do głowy to zgrzew.
Jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że przy próbie spawania zniszczysz ramię przerywacza.
Nie należy ono do bardzo "masywnych".
Zwróćcie uwagę na to, że do dzisiaj praktycznie wszystkie styki są zaprasowane.

TIGiem można tez lutować a nawet tylko mocno nagrzewać, mniejszymi prądami niż w grocie lutownicy transformatorowej, stad mój pomysł użycia TIGa do tej operacji. Wiem, ze wolframowe elementy w sprzecie wędkarskim są lutowane, platynki tez widziałem wlutowane w w gniazda w ramionach przerywacza. Nie mam jednak pojecia co to mogl być za stop ani czego użyto jako topnika, wytrawiacza.

Udalo się komuś zwilżyć elektrodę TIGa jakimś spoiwem podczas eksperymentów? Z bardziej egzotycznych mam dwa gatunki niklu, mosiądze, brązy.

c64club pisze: ↑

21 cze 2018, 14:14

TIGiem można tez lutować a nawet tylko mocno nagrzewać, mniejszymi prądami niż w grocie lutownicy transformatorowej, stad mój pomysł użycia TIGa do tej operacji. Wiem, ze wolframowe elementy w sprzecie wędkarskim są lutowane, platynki tez widziałem wlutowane w w gniazda w ramionach przerywacza. Nie mam jednak pojecia co to mogl być za stop ani czego użyto jako topnika, wytrawiacza.

Udalo się komuś zwilżyć elektrodę TIGa jakimś spoiwem podczas eksperymentów? Z bardziej egzotycznych mam dwa gatunki niklu, mosiądze, brązy.

Znalezione w wiki:
luty niklowe (klasa NI) – używane do lutowania stali nierdzewnej oraz stopów z kobaltem, wolframem lub molibdenem. Zakres topnienia wynosi 880–1070 °C.
Może uda się srebrem lub mosiądzem jak płytki widiowe. Tylko czy lutowanie w takim zastosowaniu wytrzyma? Jak pisał kol. Roman. Fakt jak się nie spróbuje to się człowiek nie dowie.

Obejrzałem filmik i gościu twierdzi, że lutuje wolfram a używa do tego zwykłej cyny i dodatkowo topnik.

Wiem, że wolframowe elementy w sprzecie wędkarskim są lutowane..

To prawda, lutuje się je cyną, ale o ile dobrze pamiętam to te wolframowe elementy mają nałożoną w tym celu elektrolitycznie warstewkę miedzi (są pomiedziowane)...

Dodane 2 minuty 17 sekundy:
Ja się jednak obawiam, że lutowanie, zwłaszcza miękkie platyn nie wytrzyma długo...

Na razie spróbuję zwilżyć Wolfram drutem niklowym. Jak si e nie uda, to będzie zabawa w jubilera i mechaniczne osadzanie.