Naprawa zowalizowanego połączenia sworzniowego
: 22 gru 2013, 20:15
Mam do naprawienia połączenie sworzniowe tłoka z korbowodem. W wyniku zużycia nastąpiła owalizacja otworów sworzniowych tłoka. Nominalny wymiar otworów wynosił 10 mm, długość sworznia ok. 40mm. W stanie obecnym wymiar poprzeczny został zachowany, natomiast podłużny zwiększył się do 10,50 mm. Zagadnienie jest pozornie proste, lecz tłok wykonany jest z hartowanej stali i stalowy rozwiertak nie poradzi sobie z nim. Narzędzie z węglika spiekanego rysuje tłok i powinno poradzić sobie z rozwierceniem. Stoję przed wyborem jednego z kilku pomysłów:
1. Wykonanie prowizorycznego rozwiertaka jednoostrzowego. Rozwiertak miał by być prętem stopniowym prowadzonym i dalej rozwierconym otworze. W pręcie mechanicznie osadzone było by pojedyncze widiowe ostrze. Wady: prowadzenie w zowalizowanym otworze bardzo niestabilne i prawdopodobnie duże błędy w kształcie i wymiarze rozwierconego otworu.
2. Wykonanie rozprężnego docieraka z miękkiej stali i mozolne docieranie z 10 do 10,5mm!!!
Wady: wysoka pracochłonność i ryzyko błędów współosiowości i kształtu otworów.
3. Zamocowanie tłoka na tokarce i wytoczenie otworów w jednym zamocowaniu. Wady trudność w dostatecznie dokładnym zamocowaniu tłoka i konieczność wykonania małego wytaczaka z "widiową" płytką.
4. Wykonanie sworznia drążonego przeciętego wzdłuż osi na obydwu końcach. Po złożeniu połączenia rozklinowanie naciętych końców tak aby sworzeń sztywno rozparł się w otworach. To rozwiązanie wydaje mi się najbardziej perspektywiczne. Zapraszam Szanownych Forumowiczów do podzielenia się swoimi opiniami.
1. Wykonanie prowizorycznego rozwiertaka jednoostrzowego. Rozwiertak miał by być prętem stopniowym prowadzonym i dalej rozwierconym otworze. W pręcie mechanicznie osadzone było by pojedyncze widiowe ostrze. Wady: prowadzenie w zowalizowanym otworze bardzo niestabilne i prawdopodobnie duże błędy w kształcie i wymiarze rozwierconego otworu.
2. Wykonanie rozprężnego docieraka z miękkiej stali i mozolne docieranie z 10 do 10,5mm!!!
Wady: wysoka pracochłonność i ryzyko błędów współosiowości i kształtu otworów.
3. Zamocowanie tłoka na tokarce i wytoczenie otworów w jednym zamocowaniu. Wady trudność w dostatecznie dokładnym zamocowaniu tłoka i konieczność wykonania małego wytaczaka z "widiową" płytką.
4. Wykonanie sworznia drążonego przeciętego wzdłuż osi na obydwu końcach. Po złożeniu połączenia rozklinowanie naciętych końców tak aby sworzeń sztywno rozparł się w otworach. To rozwiązanie wydaje mi się najbardziej perspektywiczne. Zapraszam Szanownych Forumowiczów do podzielenia się swoimi opiniami.
