Witam
Projektuje kopułe astronomiczną bo ogólnie astronomia to moje hobby. Potrzebuję wykonać napęd podstawy. Jest to koło wykonane rury 1/2 cala ścianka ok 4mm o średnicy 1600mm. Napęd chcę umieścić od wewnętrznej strony koła. Myślałem o przyspawaniu łańcucha rowerowego po pełnym obwodzie i napędzać zębatka umieszczoną na przekładni. Tylko szczerze mówiąc spawanie 5000mm przeraża mnie. Jak sądzicie czy można wykonać inny napęd?
Napęd kopuły astronomicznej
-
atom1477
- Lider FORUM (min. 2000)
- Posty w temacie: 2
- Posty: 2789
- Rejestracja: 21 kwie 2011, 10:58
- Lokalizacja: ::
Albo zamów sobie segmenty wycięte na laserze z których złożysz uzębienie wewnętrzne.
Segmenty czyli takie koło zębate wycięte na laserze, ale nie całe tylko z wielu identycznych części. Wyjdzie znacznie taniej bo po pierwsze będzie mniej odpadu, a po drugie będzie wiele identycznych blach do wycięcia. W 100zł może się nawet zmieścisz.
Rozwiązanie z gumową rolką jest dobre, ale wymaga dodania enkodera na koło.
Segmenty czyli takie koło zębate wycięte na laserze, ale nie całe tylko z wielu identycznych części. Wyjdzie znacznie taniej bo po pierwsze będzie mniej odpadu, a po drugie będzie wiele identycznych blach do wycięcia. W 100zł może się nawet zmieścisz.
Rozwiązanie z gumową rolką jest dobre, ale wymaga dodania enkodera na koło.
-
atom1477
- Lider FORUM (min. 2000)
- Posty w temacie: 2
- Posty: 2789
- Rejestracja: 21 kwie 2011, 10:58
- Lokalizacja: ::
Miałem na myśli enkoder na głównym wale, a nie enkoder na wale silnika napędowego.
Enkoder na osobnej dociskanej rolce też będzie miał błędy. Nawet nie tyle on będzie miał błędy co to główne koło będzie je miało.
Bo jak pisze brauniack główny wał ma koło wykonane z wygiętej rurki.
Czyli można się spodziewać dużej owalności. W takim przypadku w różnych miejscach koła taki sam przesuw w mm po obwodzie będzie oznaczał różne przesunięcia kątowe.
Niestety do prowadzenia astronomicznego potrzebne są bardzo duże dokładności.
Znajomy astroamator (dość zaawansowany, znany w Polsce) mówił mi że błędy rzędu sekund kątowych są nie do zaakceptowania.
Żeby uzyskać takie dokładności nie wystarczy nawet enkoder na głównym wale, bo musiał by mieć ponad milion impulsów na obrót. Trzeba enkodery na kolejnych kołach przekładni. A tu trzeba mieć pewność że koła współpracują w określony sposób. Na kołach występuje błąd zwany chyba błędem sinusoidalnym i trzeba wiedzieć w którym miejscu sinusoidy jest każde koło.
A określona współpraca występuje tylko przy przekładni zębatej (albo ogólnie synchronicznej). Przy ciernej nie. Koła mogą się się ślizgać i błędy każdego koła będą się składały losowo. Nie można więc będzie stworzyć tablicy błędów żeby ten błąd kompensować.
Inna sprawa że nie wiemy o jakiej astronomii mowa w tym przypadku. Czy to do teleskopu o powiększeniu rzędu 1000x. Czy tylko do zwykłego aparatu z teleobiektywem do robienia zdjęć drogi mlecznej na długim czasie naświetlania (gdzie wystarczyło by nawet kręcenie z ręki (ale oczywiście przez przekładnię i z kątomierzem w ręku)).
No i nie wiadomo czy ta kopuła to w ogóle do całego teleskopu. Czyli czy ma się obracać wraz z prowadzeniem teleskopu. Tzn. czy chodzi o montaż teleskopu, który tylko przy okazji ma też obracać kopułą.
Czy może nie i chodzi jedynie o otwieranie i zamykanie kopuły (gdzie żadna dokładność nie jest potrzebna, i wystarczą krańcówki).
Enkoder na osobnej dociskanej rolce też będzie miał błędy. Nawet nie tyle on będzie miał błędy co to główne koło będzie je miało.
Bo jak pisze brauniack główny wał ma koło wykonane z wygiętej rurki.
Czyli można się spodziewać dużej owalności. W takim przypadku w różnych miejscach koła taki sam przesuw w mm po obwodzie będzie oznaczał różne przesunięcia kątowe.
Niestety do prowadzenia astronomicznego potrzebne są bardzo duże dokładności.
Znajomy astroamator (dość zaawansowany, znany w Polsce) mówił mi że błędy rzędu sekund kątowych są nie do zaakceptowania.
Żeby uzyskać takie dokładności nie wystarczy nawet enkoder na głównym wale, bo musiał by mieć ponad milion impulsów na obrót. Trzeba enkodery na kolejnych kołach przekładni. A tu trzeba mieć pewność że koła współpracują w określony sposób. Na kołach występuje błąd zwany chyba błędem sinusoidalnym i trzeba wiedzieć w którym miejscu sinusoidy jest każde koło.
A określona współpraca występuje tylko przy przekładni zębatej (albo ogólnie synchronicznej). Przy ciernej nie. Koła mogą się się ślizgać i błędy każdego koła będą się składały losowo. Nie można więc będzie stworzyć tablicy błędów żeby ten błąd kompensować.
Inna sprawa że nie wiemy o jakiej astronomii mowa w tym przypadku. Czy to do teleskopu o powiększeniu rzędu 1000x. Czy tylko do zwykłego aparatu z teleobiektywem do robienia zdjęć drogi mlecznej na długim czasie naświetlania (gdzie wystarczyło by nawet kręcenie z ręki (ale oczywiście przez przekładnię i z kątomierzem w ręku)).
No i nie wiadomo czy ta kopuła to w ogóle do całego teleskopu. Czyli czy ma się obracać wraz z prowadzeniem teleskopu. Tzn. czy chodzi o montaż teleskopu, który tylko przy okazji ma też obracać kopułą.
Czy może nie i chodzi jedynie o otwieranie i zamykanie kopuły (gdzie żadna dokładność nie jest potrzebna, i wystarczą krańcówki).
