cnc.info.pl - FORUM CNC

Witam, od dłuższego czasu usiłuję zdjąć tarczę zabierakową z tokarki TUC 175. Mocowanie jest na gwint (prawy). Żadnymi metodami nie mogę sobie poradzić. Psikałem WD40, nawalałem młotkiem gumowym w tarcze, zrobiłem dźwignię metrową i nic. Proszę o porady bo muszę wymienić tylko paski klinowe...

WD jeszcze mi nigdy nie pomógł na zapieczony gwint, ale palnik zawsze pomaga. Podgrzej ten zabierak palnikiem i na pewno puści.

Witam gwint zawsze się dość mocno zakleszcza bo inaczej nie można by pracować na lewych obrotach.ja na swojej tr 45 też na początku nie wiedziałem jak się za to zabrać.i nie miałem takiej potrzeby ale przyszedł taki dzień kiedy dorobiłem się planszajby i dorobiłem drugi zabierak i musiałem samocentrujący jakoś odkręcić.dtr-ka to przewidział i jest to tam opisane a mianowicie zakładam lewe szczęki do uchwytu i podstawiam drewniany klocek o przekroju 7x7 cm i długi na jakieś 25cmpomiędzy szczękę a łoże tak żeby zblokowało przy lewych obrotach i wtedy przy ustawionych najniższych obrotach załączam lewe obroty i to porostu działa.przyznam że za pierwszym razem trochę się bałem o tryby ale drgneło inaczej nie dał bym rady.Trzeba zaczynać od cienkich klocków lepiej niech one pękną niż zębatka jakaś ale myślę że jakby już coś miało ustąpić to paski od silnika pewnie pierwsze zaczeły by się ślizgać.

Dzięki za porady. Udało się w końcu. Trzeba było zastosować brutalnej i nie eleganckiej metody, mianowicie wał wrzeciona zablokować przyspawając na jego końcu rurę (czerwona), ponieważ jedyny postrzępiony pasek klinowy ślizgał się na kole klinowym. Dopiero po rozgrzaniu tarczy palnikiem udało się ją odkręcić zawieszając się całym ciężarem na dźwigni ok 1m.



PS. TUC 175 nie ma lewych obrotów, za to posuwy są obustronne. Oczywiście zamieniając dwie fazy na sliniku można zmienić obroty.
Pozdrawiam i dziękuje za pomoc!

Przepraszam. Dopytam, bo nie wierzę własnym oczom!

DOSPAWAŁEŚ COŚ DO WRZECIONA?

No niestety nie miałem wyboru. Czasem trzeba użyć drastycznych metod żeby pójść do przodu. Rura już zdjęta i ślady po spawach punktowych zeszlifowane. Tak jak już wcześniej pisałem, tarcza była niezmiernie trudno do zdjęcia, ale się udało po ciężkiej batalii.

Naważniejsze że poszło.Gwint jest raczej ładny i czysty porostu było mocno dokręcone.Rozumię że jak puściło to już dalej odkręcić można było ręką.Gwint nie był zaciasny?

Hej.
W " podobny " sposób - na polecenie kierownika - załatwiliśmy na amen piękną i prawie nową tokarkę- bułgarską.
Nie spawaliśmy nic - tylko grzali palnikiem - " wystarczyło ".
Myślałem że mi pęknie serce jak ten kretyn uparł się żeby grzać.
Po tym zabiegu wrzeciono się skrzywiło.
pzd.

Jak już puściło to ręcznie odkręciłem, gwint jest ładny. Palnikiem grzałem, ale nie sądzę, że wprowadziłem niebezpieczną temperaturę, bo to palnik na propan butan, temperatura metalu szacuje na poniżej 200st C (sprawdzałem w taki sposób że co chwilę kropelki wody pryskałem na tarczę i kiedy woda zaczęła się "smażyć" i gwałtownie parować przestałem grzać). Rurę przyspawałem od du** strony - po stronie wylotowej (nie przy tarczy), bo tam ok 3cm wystawała, więc żadnej krytycznej powierzchni tam już nie ma, być może są jakieś solidne chwyty/ klamry / narzędzia hydrauliczne do solidnego objęcia rur, które w mniej inwazyjny sposób by unieruchomiły wał wrzeciona, ja takich narzędzi nie mam, więc poradziłem sobie tak a nie inaczej.
Jeszcze myślałem nad zastosowaniem ciekłego azotu... wydaję mi się, że schłodzenie "rury" wrzeciona, spowodowałoby obkurczenie gwintu wrzeciona i być może ułatwiłoby zdjęcie tarczy zbierakowej, ale problem rozwiązany, więc nie ma tematu. To tylko pomysł...

Kolega grzał tarczę, nie wrzeciono, wiec ryzyko było dużo mniejsze.. Najwyżej tarczę by przetaczał.