Cztery praktyczne pytania

[blue_17]

Witam mam w sumie cztery pytania

1,. Jak w solid works 2010 zapisać jako dxf wszystkie arkusze z danego rysunku jeśli zapisuję jako pdf jestem pytany które rysunki zapisać ale jeśli zapisuje do dxf-a zapisuje mi tylko pierwszy arkusz.

2. Jak optymalnie lub najszybciej dopasować 2 części ?

Przykładowo w 1 części mam wycięcie na uszczelkę a w 2 części dopychacz uszczelki który jest odpowiednio niższy i węższy od rowka na uszczelkę.

Wykonywałem to poprzez rzutowanie krzywej po której wycinałem po ścieżce oraz jakiegoś elementu odniesienia później zamieniałem na blok szkic i wstawiałem go do drugiej części

Tam dodawałem relacje by odpowiednio go ustawić i wyciągałem dopychacz po ścieżce

Wydaje mi się że sporo komplikuję ? Może jest jakiś sposób by osiągnąć coś takiego w złożeniu bez takiej gimnastyki ?

3. Jak należy postępować by model był jak najszybciej przebudowywany ?

-czy należy definiować całkowicie szkice
-czy należy stosować szyki operacji czy też wszystko robić np w jednym szkicu

4.Jak rozwiązywać problemy skomplikowanych szkiców tzn wieloelementowych by nie było opóźnienia podczas edycji ?

Pozdrawiam

[numerek]

na 2 pytanie nie wiem czy dobrze rozumiem ale napiszę jak ja robię
w złożeniu wstawiam część ( nową) w niej robię szkic ( na początek np linię )
edytuje płaszczyznę szkicu i przyciągam do potrzebnej części w złożeniu
tenże szkic robię za pomocą "konwertuj" i pozostałych narzędzi odsuń itd
potem wyciągam - jak potrzeba
ta część jest związana z pozostałymi trwale - zmiana złożenia powoduje przebudowanie części
o ile nie usunę relacji

[drtymf]

Jeśli chodzi o 2 to jeśli masz możliwość rozpoczęcia części na płaszczyźnie planarnej ( np. uszczelka jest prostokątna i osadzona we wgłębieniu w płycie ) to naprościej według mnie jest :
- tworzysz nową część na płaszczyźnie dolnej wgłębienia
- "konwertujesz" krawędź wgłębienia współpracującego z uszczelką ew. "odsuwasz" jeśli potrzeba ( zaznaczając konwertowaną krawędź jako konstrukcyjną
- "odsuwasz" wewnętrzną krawędź uszczelki od tej odsuniętej w poprzednim kroku
- zamykasz szkic i wyciągasz odpowiednio.

Tym sposobem 4 kliknięcia i masz nową część która dodatkowo ma tą zaletę, że jeśli chcesz coś potem pozmieniać we wgłębieniu to automatycznie przebuduje uszczelkę.

Modelowanie od innych części w złożeniu jest szybsze i dokładniejsze niż tworzenie nowych części i potem ich wiązanie razem. Tyle, że potem trzeba się trochę pogimnastykować jeśli chcesz je zrobić jako niezależne ( może występować konflikt odniesień) ale zawsze możesz sobie najpierw zrobić tak jak wyżej a potem usunąć w szkicu wszystkie relacje zewnętrzne i zwymiarować ręcznie - na pewno będą wymiary dobre a masz niezależną część.
Jeśli chodzi o punkt 3 i 4 - ze strony:
http://solidexpert.com/pobieranie/#ebooki

Przejrzyj pliki " Najlepsze praktyki SW" i "Duże złożenia" tam jest sporo i dobrze opisane jak robić, żeby się szybciej przebudowywało.

Przykładowo zagnieżdżone wiązania( wiązanie części 1 i 2i drugie wiązanie między częściami 2 i 3) przebudowują się wolniej niż wiązania proste ( wiązanie między częściami 1 i 2 i osobno 1 i 3) oczywiście jeśli można tak zrobić.

W ogóle to porób sobie tutki i ćwiczenia przygotowujące do CSWP - tam jest świetnie opisany najbardziej efektywny sposób modelowania. Podczas przygotowywania się do CSWP wyrobiłem sobie sporo dobrych nawyków i sposobów rozwiązania niektórych problemów.

[blue_17]

Dziękuję za odpowiedź czyli w sumie jeśli mam rowek na uszczelkę rzutuje szkic robię odsunięcie ale nie zaznaczam "scalaj wyniki" a potem obiekt bryłowy zapisuje do nowej części ?
A potem wszelkie relacje w tej zapisanej nowej części będą aktualizowane z automatu ?

Pozdrawiam