Sprężyny płaskie ze stali sprężynowej 50hs

Potrzebuję wykonać sprężyny płaskie, myślałem o płaskownikach że stali 50HS, w związku z tym mam pytanie czy taki płaskownik w stanie surowym będzie sprezynował czy trzeba go poddawać jakiejś obróbce cieplnej aby zachowywał się jak resor?

50HS przeznaczona do pełnej obróbki cieplnej jest lekko sztywniejsza od zwykłej stali, ale aby stała się prawdziwą sprężyną MUSI zostać zahartowana w oleju (np. rzepakowym, podgrzanym do 60-80°C ) i koniecznie - najlepiej niezwłocznie - odpuszczona. Woda zrobi z niej kruche "szkło" - do hartowania musi być olej.
Inaczej nic z tego nie będzie.
Są na to odpowiednie reżimy temperaturowe i czasowe, ale ja - jeśli potrzebuję - robię to na oko i nie przestrzegając czasów (zaraz Kolec7 mnie opieprzy ). I stwierdzam, że jeszcze żadna sprężyna tego typu mi nie pękła - mają się dobrze.
Hartuje się 50HS z temperatury chyba ok. 850°C , ja ją odpuszczam palnikiem atmosferycznym (łagodnym płomieniem) na szarą barwę nalotową, to jest w granicach 350, może 400°C (kiedyś odpuszczałem na fiolet/ciemnoniebieski, ale to zbyt mało - barwa szara jest następna) i zupełnie nie patrząc na zegarek: osiągam temperaturę odpuszczania i powoli studzę w powietrzu. Dla uzupełnienia informacji: "wczesny" albo jasny fiolet to barwa, którą trzeba osiągnąć odprężając sprężyny zwijane/gięte z gotowego drutu sprężynowego, fortepianowego - czyli bez pełnej obróbki cieplnej (hartowania/odpuszczania). Nieodprężana sprężyna zwijana nie osiągnie pełnego (dla danej średnicy nawinięcia i średnicy drutu) zakresu pracy i twardości - i zresztą będzie "siadała".
Małe sprężyny podgrzejesz do hartowania palnikiem, ale większym (wada: nierównomierne grzanie), większe już w jakimś piecyku, najlepiej elektrycznym z regulatorem mocy. Ja stosuję mini-piecyk DIY z grzałką z kanthalu i ręcznym regulatorem na triaku - pionowa "mufka" ma wewnątrz rurę kwarcową, która zabezpiecza przed dotknięciem spirali grzejnej - to ważny szczegół, bo może kosztować życie. Dlaczego dałem tam kwarc? Bo ma 1700°C temperaturę topnienia i jest przeźroczysty, a więc pozwala na szybsze nagrzanie detalu (i tu znowu Kolec7 mnie obsobaczy ).

Do odpuszczania zahartowanej stali, by widać było dobrze barwę nalotową, trzeba ostrożnie zeszlifować powierzchnię zahartowanego detalu (szlifierka, dremel, płótno ścierne) - tak by usunąć nagar czy spalony olej - i uzyskać czystą powierzchnię stali.

Dzięki, za wykład w takim razie nie będę bawił się w obróbkę, spróbuje wykorzystać pióra resorowe.

O, obawiam się że to może być trudne - obróbka nieodpuszczonego resora.
Szlifowanie (bez przegrzania) lub węglikowe frezy.
Ale nie święci garnki lepią - spróbuj obróbki cieplnej. Taka uproszczona jaką opisałem to nic trudnego.
Fakt, wielkość detali może być problemem przy hartowaniu - ale możesz wykonać sprężynę i oddać ją do profesjonalnego hartowania.

Może nie jest trudne ale efekt może być mizerny . Miałem do wykonania sprężyny płaskie typu V ( wiadome przeznaczenie ) , ze względu na korone nie pojechałem po stal 50HF ( w założeniu 50HF ) a zabrałem się za inne znalezione kawałki blach stalowych , ( resor , płoza ślizgowa polonez , nóż kosiarki , piła tarczowa do drewna , żelazko od struga ) zrobiłem ze wszystkiego efektu nie uzyskałem z żadnego . Nieznajomość reżimu hart-odpuść powodowała że sprężyny albo pękały ,albo usiadały . Udało się wykonać z ... noża kuchennego , pewnie utrafiłem w temp. Hartowałem w oleju/emulsji od elektro wrzecion . W tej kąpieli odpada zendra z przedmiotu , pozostało tylko polerować .

Też jestem przekonany, że powodem niepowodzenia była przypadkowa stal.
Ale dziwne w przypadku resora - bo to musi być sprężynówka - a w celu uzyskania materiału najlepiej szlifierką kątową odciąć paseczek (ale wzdłuż pióra) i odpuścić całkowicie. Tu co prawda proces musi potrwać, bo studzenie musi być wolne. Potem obrobić na grubość/szerokość i kuć.
Mam nadzieję, że kształt sprężyny opracowałeś kując ją na gorąco - inaczej rzeczywiście to praktycznie niewykonalne i nawet jeśli się uda, to po hartowaniu/odpuszczaniu prawie na pewno pęknie.
Poza tym nie wiem nic o przydatności "hartowniczej" oleju do elektrowrzecion (czyli szybkości chłodzenia jaką oferuje) - polecić mogę ciepły rzepakowy. Ciepły, ponieważ jest rzadszy i to wpływa na uzyskanie odpowiedniej szybkości chłodzenia hartowanego detalu.

rynio_di pisze:W tej kąpieli odpada zendra z przedmiotu , pozostało tylko polerować

Nie wiem czy dobrze rozumiem: czy to oznacza, że nie odpuszczałeś sprężyn po hartowaniu, a tylko je polerowałeś? A może zbyt nisko odpuściłeś?
Ten proces jest niezbędny - nieodpuszczona po hartowaniu sprężyna pęknie na 200%.

PS: Ale dodam, że polerowanie sprężyny płaskiej przed lub po odpuszczaniu (procesie niezbędnym, jak wspomniałem) nie jest bezcelowe - szczególnie po stronie rozciąganej. Także zaokrąglenie ostrych krawędzi i ich spolerowanie ma pozytywny wpływ na trwałość.
Wynika to z tego, że każda rysa poprzeczna tworzy mikro-karb na powierzchni sprężyny i może być zaczątkiem pęknięcia po stronie rozciąganej - a polerowanie rysy likwiduje. Nie jest to rzecz jasna wymóg bezwzględny, ale zawsze korzystnie wpływa na wytrzymałość i długość życia sprężyny.

O tak odpuszczam po hartowaniu . Robię to zakopując sprężynę w drobnych wiórach mosiężnych , temperatura pieca narasta z włożonym doń materiałem . Czas odpuszczania utrzymania w temperaturze około 350 *C ,przez około 20 min ,stygnie wraz z piecem kilka godzin . najczęściej przez całą noc . Sprężynę kształtuję poprzez kucie na gorąco, nagrzewałem w płomieniu palnika propan/butan - tlen a także w małej kotlince na brykiecie drzewnym z dodatkiem powietrza . Kułem też pręty ( na płasko ) zakupione w sklepie modelarskim ,ale tam też tylko info.że to stal sprężynowa . Za to nożyki z niej wychodzą super. Dziwi mnie tylko to jak wcześniej ( nie wymieniam wieku ) wykonywano sprężyny , są klepane , nierówne a pracują i spełniają swoje zadanie , nie mieli pieców z wskaźnikiem temperatury , polerek ( kamień piaskowy ) .

Ale mieli OKO, wszystko wtedy na tym polegało - to byli prawdziwi fachowcy, rzemieślnicy z prawdziwego zdarzenia, latami uczyli się swego zawodu i dochodzili do mistrzostwa. I byli wysoko cenieni.
Tak... od zawsze jestem pełen podziwu dla umiejętności dawnych mistrzów.

No to trochę dziwne - odpuszczałeś w zasadzie według dobrych ogólnych zasad, a nie wyszło. Ja w praktyce zawsze dotąd wszystko odpuszczałem łamiąc te zasady, a i tak wychodziło OK
Może warunki hartowania nie spełniały wymagań - to możliwe, bo nie znałeś rodzaju stali. I ten olej był dość przypadkowy; może zbyt szybko chłodził i to być może było przyczyną pęknięć hartowniczych?

Zabiorę się tak dla sprawdzenia , stal 50HS hartowanie zgodne z opisem kolegi / odpuszczanie także , zobaczę co wyjdzie https://www.youtube.com/embed/O_gI3WX6Uww" https://www.youtube.com/embed/0yGgaulNsq8"
Znasz to ?