Kurka,
szukam we fusion:
"text on path"
bawiłem się tym z tydzień dwa temu.
Dzisiaj nie mogę znaleźć .
Co się zmieniło ? Chyba nie było aktualizacji albo co ?



edit.
dobra znalazłem info, że wydostała się nie skończona przez pomyłkę i została wycofana do momentu pełnego opracowania.

Nie do końca zrozumiałem o co mu chodziło.

Zrobiłem trochę inaczej.
Jest w szkicowniku "exploode text" i tym zamieniłem tekst na krzywe.
Potem wytłoczyłem tekst do obiektu "body".
Po zapisaniu projektu poszedłem do sekcji rysunku drawing.
Tam zrobiłem przekrój rzutu i eksport do DXFa tak żeby było kreskowanie.

Może jeszcze inaczej by poszło, robiąc eksport do dwg dostalibyśmy lepszy format pliku. Nie wiem.
U mnie takie eksporty na drążarkę są czytane poprawnie a podwykonawcy normalnie odczytują moje pliki na laser.

Nie wiem jakby się pobawić w sheet metal , tam jest eksport do płaskiego , ale kreskowanie trzeba by dokładać osobno.

jeszcze jedna próba.
To są splajny na tych łukach - część z nich zamieniam na polilinie z ręki, ale tylko kilka bo to upierdliwe.
Zobacz jak teraz na cyfrze "2".

Dziwne hmm.
Jak otwieram Autocad to jest ok.
Może coś z formatami plików ?
Bo to jest wyplute bezpośrednio z Fusion.

A zerknij w to może ?
Przemieliłem autocadem.

Jest inny sposób.
Wyciągnąć i przeciąć w drawing z kreskowaniem.
Potem eksport do dxf.


tak będzie pasowało ?

ale gdzie to ?
explode text w szkicowniku z PKM widzę.

sorry trochę pomieszałem edytowaniem posta i wyszło masło maślane

oprawcafotografii pisze:Ja się nie przyp... po prostu nie rozumiem tej 'idei". Może jak zrozumiem pójdzie z górki

Rysuję koło na znanej płaszczyźnie, środek w znanym punkcie X,Y, znana średnica.
To co do jasnej cholery jest jeszcze potrzebne żeby to koło było koszerne???

Jak tak narysujesz to masz wszystko ustalone ( załóżmy, że ten znany punkt to 0,0,0 - zresztą to jedyny znany punkt na początku szkicowania i do niego koniecznie trzeba jakoś nawiązać ).
Położenie związane ze środkiem układu, znana jawnie ustalona średnica.
Wszystko.
Staniesz na kole to powinno się pokazać, że środek koła jest związany ze środkiem układu.

Program jak program, ma jakiś sposób wizualizacji tego połączenia.

Oczywiście nie musisz wykorzystać wiązania geometrycznego, możesz to powiązać wymiarem.
Czyli zwymiarować odległość od środka układu albo od innego obiektu już ustalonego.

Musisz oznajmić programowi, że wiesz gdzie ma się znaleźć obiekt i wiesz jakie ma wymiary.
Ale nie tak, że sobie z łapki coś klepniesz i rozciągniesz. Tak to nie działa.

Jest założenie takie, że możesz napstrzyć z ręki takich kółek ( na przykład wiesz że będziesz potrzebował 6 otworów na płycie ).
Potem , jak już szybko nakreślisz obojętnie jakie i gdzie te kółka, dokładasz założenia jakim mają odpowiadać czyli wymiary i relacje.

Czasem wynikają z rysunku technicznego a czasem z tego co konstruujesz.

Czyli na początek wiesz, że będziesz do tych otworów coś przykręcał i wiesz jak jest zbudowane i jak ma działać, a co za tym idzie które wymiary i styczności na przykład są dla ciebie ważne.


Prostym zobrazowanie relacji jest na przykład zaokrąglenie narożnika.
Wcale ten łuk nie musi być styczny. Przecież może, "ścinać " narożnik dużym promieniem.
Najczęściej jednak robimy to właśnie łukiem stycznym do obydwu krawędzi.
I właśnie jak zrobisz takie zaokrąglenie - na przykład z automatu, to te wiązania styczne pokażą , wykonają się same.
Możesz jednak zrobić to samodzielnie, rysując w pobliżu okrąg o znanym potrzebnym promieniu i dowiązując go potem do obydwu krawędzi wiązaniem styczności. On się tam przesunie.
Potem ucinasz co zbędne i masz to samo co wcześniej z automatu i te same wiązania.

sorry trochę się rozpisałem

oprawcafotografii pisze:A po ch.. wogóle do czegoś "kotwiczyć". Co to żegluga wielka?

Jak nie zakotwiczysz to dopiero będzie

Cześć.

Ostatnia aktualizacja dodała tłoczenie - emboss.
No i fajno.
Można literki wypychać na walcu, bez zbędnych ceregieli.

Jest jakiś patent żeby panować nad wymiarami i położeniem tego narzędzia ?

Jak się zrobi na przykład stożek i rzuci na jego bok wytłoczenie prostokąta naszkicowanego równolegle do osi,
to żadna z krawędzi dolna i górna nie da się określić do jakiegoś zadanego położenia. (?)

Testowo wykreśliłem prostokąt zaczynający się powiedzmy 28 mm od XY , od tej samej XY pociągnąłem stożek.

Ale embos już zaczyna tłoczenie wyżej. Widać to jak patrzymy równolegle do XY.

Czy coś jak zwykle mylę ?

No i samym czarnym kreskom, też nie do końca można wierzyć.
Nie całkiem łapię tą ideę.

Rozciągnij prostokąt z narożnika od środka origin i kliknij LPM na końcu, a dwie linie prostopadłe od środka będą czarne.
A wcale przecież nie są zdefiniowane do końca, wymiarami, bo prostokąt daje się porozciągać.

Jak usuniesz wiązanie horizonatal/v kolor zmienia się na niebieski.

Co prawda, te linie są określone wiązaniami H/V i coincydent na końcach do linii niebieskich prostokąta, więc same może rzeczywiście są określone w przestrzeni, wiązaniami, pomimo że nie znamy ich długości.

Chyba że to tak działa ...hmm.

UPANIE.
Program Ci nie wskaże, bo nie wie do czego się chcesz kotwiczyć.
tak myślę.