Niestety mój program nie zapisuje DXF-ów z nadanymi nazwami dla grup.

Gdyby chodziło o same powielanie to tak, zabawa zaczyna się gdy pojedynczy element ma trzydzieści konturów do grawerowania i kilkanaście częściowo nakładających się na siebie konturów, jedne wybierane na odpowiednią głębokość inne cięte offsetem. W sumie na arkusz wychodzi około osiemdziesiąt elementów to weź to teraz i przypisz do ścieżek. Kiedyś zrobiłem kilka właśnie takich projektów dla całego arkusz, czasu poświęciłem na to dużo i choć nadal robimy te same elementy to z nich nie korzystam bo albo akurat którychś elementów w projekcie jest za dużo, innych za mało, a do jeszcze innych trzeba było wprowadzić jakieś drobne zmiany. Nesting jest w takich wypadkach zbawieniem.

Dziękujemy pięknie za wszystkie usprawnienia w najnowszej wersji 4.5.0. Ja szczególnie za powiększenie magazynu. Żałuje tylko że spóźniłem się z uwagą która nękała mnie już od dawna a dotycząca nestingu. Najnowsza zmiana wprowadza wsparcie, ale nie do końca w pełni uniwersalne. Projektując wykroje elementów z arkusza, ze względu na wygodę, importuje wcześniej przygotowane projekty pojedynczych elementów. Zależnie od potrzebnej ilości, nestingiem powielam pierwszy element. Widząc ułożenie kopii, ustalam położenie kolejnego projektu na arkuszu i też powielam, ale ze względu na inne rozmiary drugiego elementu, potrzebna jest zmiana parametrów nestingu, którą należy skorygować by można było ustalić miejsce położenia trzeciego projektu itd. Zapamiętując (zapisując) parametry nestingu dla każdego elementu można etapowo wyciąć wszystkie projekty z arkusza, jednak jest to uciążliwe. Przypisywanie nestingu bezpośrednio w ścieżce byłoby żmudne ze względu na to że dla jednego elementu geometrii przypisujemy czasami kilka ścieżek. Bardziej pomocne byłoby stworzenie pamięci dla nestingu i tak w oknie nestingu utworzyć listę rozwijaną o nazwie np. Pamięć z wyborem Brak i dziesięciu pozycji do zapamiętana oraz wprowadzenie możliwości włączenia wybranej pamięci nestingu do np. listy rozwijanej TAK, NIE w oknie obróbka ścieżki, gdzie będzie można dodatkowo przypisać każdej ścieżce np. Nesting 1. Ważne jest by zachować kontynuacje kolejności trybów dla kolejnej ścieżki, czyli jeżeli kolejna ścieżka będzie z tym samym narzędziem i z tym samym trybem nestingu choć z innej pamięci, program będzie automatycznie realizował kolejną ścieżkę. Jako przykład, różne elementy różnie powielone, na których będą najpierw grawerowane różne napisy, potem część powierzchni wybierana i końcowe wycinanie. To takie moje pomysły dla stwórcy.

To nie takie proste, musi być zachowana odpowiednia kolejność poszczególnych detali, co wymusza tworzenie kolejnych ścieżek w których trzeba dokonywać zmian kierunku. Zdecydowanie prościej było by, przy tylko jednej ścieżce, kliknąć na kontur wybranego detalu i klawisz D.

Pisząc o ażurze miałem na myśli odpad po detalach a nie ażurowy detal. Do tego sklejka 5mm często ma perforacje i trudno coś tam zostawiać, nie wspominając o dodatkowym czasie na docinanie.

Nie bardzo rozumiem jaki wpływ na kierunek obróbki ma Ctrl+N. Mam wrażenie że nie o ten sam efekt nam chodzi. Pewnie przez to, że nie wspominałem o tym, że te kilkanaście detali o bardzo różnych rozmiarach, upchane ciasno obejmują swym kształtem inne detale. Wycinając jedne, pozbawia się innych, znacznej części przylegania do sztywnych boków arkusza. Można próbować usztywnić to mostkami lub zwiększać odległość pomiędzy detalami. Widząc jednak możliwość pewnego wycięcia, przy zmianie kierunku obróbki, zatrzymywałem i zmieniałem kierunek na współbieżny a następnie wznawiałem prace.

Jak wszyscy wiemy, kierunek poruszania się po offsetach, ustawiamy zgodnie lub przeciwnie do kierunku obrotów wrzeciona. Problem występuje gdy mamy wycinać frezem, zbiór bardzo różnych gabarytowo elementów. Zakładając że tak prostą czynność, wykonujemy jedną ścieżką, ażur obrabianego materiału traci sztywność a nie posiadamy stołu podciśnieniowego. To oprócz poświęcenia uwagi, podczas samego rozmieszczania elementów i prawidłowym ustalaniu ich punktów wejścia, to i tak czasem występuje konieczność, żeby niektóre z nich, obrabiać w kierunku przeciwnym do ustalonej w ścieżce. Rozwiązaniem dla takich problemów było by wprowadzenie trzeciej opcji kierunku obróbki. Oprócz współbieżnej i przeciwbieżnej, geometryczną. Która będzie zależna od wybranego kierunku wektora konturu.

441 Bardzo ładnie dociągnięte nasze spostrzeżenia. Mam nadzieje że może teraz na spokojnie, dało by się jakoś rozbudować magazyn?

Nie chcę być natrętny ale skoro tym tematem mamy dopieszczać program to może jeszcze coś? Chodzi mi o funkcje Wybieranie, ZigZag, Kąt ZigZag. Już w dużo starszych wersjach zauważyłem że chcąc by frezarka wybierała wzdłuż osi Y, czyli Kąt ZigZag 90 stopni, można to zrobić tylko do rozmiaru geometrii nie przekraczającej 1000 mm dla Y. Identyczna sytuacja jest z planowaniem, ale tam zamiast metody ZigZag można użyć Meander X, gdzie rozmiar niema już znaczenia.

Przy zgaszonych żarówkach folderu i ścieżek, najechanie i kliknięcie na pojedynczą ścieżkę na liście, podświetla teraz na czerwono, kontur geometrii przypisany do ścieżki, a gdyby wyświetliłby też ścieżkę, to było by to bardziej logiczne, ale z altem też będzie dobrze. To już jak tam łatwiej.

Szkoda że z paska narzędzi, wypadł przycisk podglądu wybranej ścieżki. Przy robieniu projektu z dużą ilością ścieżek, klikając na kolejne ścieżki z listy, na projekcie podświetlały się swoimi kolorami. Łatwo było wtedy organizować kolejność pracy maszyny na konturach i wychwycić ewentualne błędy lub zbędnie dalekie przejazdy. Można oczywiście zapalać i gasić żarówki ale to już dwa kliknięcia. Naprawdę przy ponad trzystu ścieżkach na arkuszu ma to znaczenie.