WZÓR pisze:Ale jak widzę w trakcie jedzenia apetyt rośnie .... , dokładasz do tego jeszcze ruch w osi X i Y.

Od początku pisałem, że pętla dla Z nie jest problemem i szukam makra/pętli dla przyrostu w X lub Y przy jednoczesnym użyciu makra dla Z.

Z chęcią użyłbym do tego posta, nawet mamy w robocie Hypermill(rzadko używany, głownie do obróbki symultanicznej ale jednak) ale osoba, która się tym zajmuje, ma na głowie inne ważniejsze tematy i muszę radzić sobie sam - wiem, chora sytuacja...

Poradziłem już sobie bez tego przyrostu, po prostu co jakieś 10mm po Z(w zależności jaka długość cięciwy wychodziła) dodałem dwa przejścia więcej głowicą.

tuxcnc pisze:W ogóle rozpatrywanie tego zagadnienia na poziomie ogólnym jest głupotą, bo ogólnie to można tylko tyle powiedzieć, że na jednej maszynie się da, a na innej nie.

No to teraz błysnąłeś. Prosiłem o konkretny przykład programu lub chociaż naprowadzenie jak to napisać. O ile programu, który zarzucił 1q1q1q w ogóle nie rozumiem to program, który podał WZÓR jest tylko na zagłębianie się - jeśli się nie mylę, więc nie spełnia moich oczekiwań.
Nie ma tu żadnej ogólności o której wspominasz.

U mnie te programy ISO wyglądają nieco inaczej. Pierwszy raz np spotykam się z parametrem L - zakładam, że jest to liczba powtórzeń podprogramu? No i co do samego programu, jeśli dobrze go odczytuję jest to tylko podprogram na zejścia po Z. Ja Z zapisałbym tak:

#101=75(naddatek)
...
N1...
...
#101=[#101-1]
IF[#101 GE 0]GOTO1

Tak więc zejście po Z nie jest problemem, chodzi mi o to aby z każdym zejściem niżej brało więcej po X lub Y, zależy jaką strategię wybiorę. Na to właśnie nie mogę wpaść, jak to zrobić.

WZÓR pisze:To nie prościej użyć podprogramu ?

Nie za bardzo rozumiem co miałby mi tutaj dać podprogram? Zakładając, że co każde zejście po Z puszczę podprogram to i tak muszę użyć zmiennych czy funkcji aby był ten przyrost powierzchni do zebrania? Jak Ty to widzisz? Być może ja czegoś nie rozumiem hmm

O Panie, dopiero raczkuję ze zmiennymi, pętlami makrami etc
Na chwilę obecną to trochę za dużo jak dla mnie ale wielkie dzięki za chęci. : )

Spróbuję to jakoś zrozumieć ale wątpie aby mi się to szybko udało. ;p

Cześć,
Wyobraźmy sobie, że mam na maszynie wałek fi600x720mm z wybranym otworem przelotowym na fi300. Potrzebuję z tego wałka wykonać kwadrat 460x460. Niby proste ale nie dla mnie. Oczywiście, mogę napisać tysiące linii aby to splanować ale szukam łatwiejszego sposobu. Przychodzi mi na myśl wykorzystanie zmiennych oraz pętli if, wile, go to, do end.
Dodam, że otwór nie jest centryczny, jest wykonany mimosrodowo(jeśli dobrze to nazywam) - na toczeniu się nie znam. Sam mimośród nie jest wielkim problemem, chodzi o program. O ile potrafię użyć tych pętli o tyle ciężko mi przychodzi zagnieżdżanie funkcji w funkcji. Jest w ogóle opcja aby po każdym zejściu w Z(to już będzie pierwsza zmienna #101) wrzucić polecenie aby X też jakoś tam rosło? Bo wiadomo, im bliżej środka wałka, tym więcej materiału do zebrania.
Niestety nie mam pomysłu jak to napisać, mam nadzieję, że będziecie w stanie pomóc.