Z tego co zrozumiałem, to chcesz frezować raz współbieżne, a raz przeciwbieżnie... w takim wypadku:
R31=R21+R24
ponadto zmieniłbym, lub dopisał warunek:
IF R31 <= R28 GOTOB LBL1
gdyż to R31 pierwsze spełni założenia pętli.

W obecnej sytuacji wraca Ci po poprzednim torze... przynajmniej tak wywnioskowałem na podstawie mojej zardzewiałej wiedzy o Sinumeriku.

Butler pisze: ↑

06 gru 2018, 09:07

Po co Ci te kombinacje jak masz Mastercama? wierszowanie-fazy-jaki-cykl-t96739.html

CAMy wcale nie są takie wspaniałe. Sam stosuję, ale tylko przy skomplikowanych kształtach. Może w produkcji seryjnej ma to sens, ale gdy jest to produkcja jednostkowa i prototypowa, to niekoniecznie. CAM generuje ogromną ilość linii i ciężko się pokasować co jest co. Pisząc z ręki po pierwsze kod jest dużo czytelniejszy, a po drugie mam kontrolę nad tym co się dzieje (CAM potrafi nieprzyjemnie zaskoczyć). Są jeszcze dwa plusy pisania z ręki... czas (równy lub krótszy niż z CAMa) i łatwość modyfikowania (szczególnie istotne przy prototypach).

Powinno być:
UNTIL R21 < 90
Poza tym używasz korekcji G40, a więc do środka freza (lub brak korekcji)... można tak też zrobić, ale "promień wodzący" trzeba skorygować (na minus) o promień narzędzia.
Fakt, że promień wyszedł wklęsły, a nie wypukły wynika ze źle zdefiniowanej pętli, ponieważ nie wychodzisz z niej po 90 stopniach, przechodzisz do następnych ćwiartek układy współrzędnych, a tam funkcje sin i cos, nie dość że przyjmują ujemne wartości, to jeszcze zmienia się kierunek funkcji... generalnie w III ćwiartce wierszujesz wklęsły promień.

W sumie nie jest tak źle

Najprościej jest to połowa średnicy otworu (promień otworu) plus promień zaokrąglenia... ale nie zawsze. Dokładniej jest to odległość pomiędzy osią/biegunem, a punktem zaczepienia wykonywanego promienia (jego punktem środkowym).
Dla przykładu dla otworu ⌀ 20 i zaokrąglenia R 2 przechodzącego stycznie pomiędzy płaską nienachyloną powierzchnią, a prostopadłym do niej otworem, promień ten wynosić będzie 12.

Może to pomoże:

Trochę musiałem odświerzyć moją znajomość Sinumerika i... wyszło mi coś takiego:
Oczywiście numery R-parametrów trzeba odpowiednio dobrać, żeby nie korzystać z predefiniowanych i zarezerwowanych.

Ja używam po prostu ruchu po okręgu w zdefiniowanym wcześniej układzie biegunowym, gdzie promień uzależniony jest od głębokości. Z tego co pamietam w Sinumeriku można by zrobić coś w stylu:
Repat
G0 Xxx Yxx - współrzędne środka okręgu
G0 Z=Rxx - przyrost głębokości
G2 CR=Rxx Ixx Jxx AR=360 -zmienny łuk

Przyznam szczerze, ze nie pamietam już jak poprawnie zakończyć pętlę.

Aż się specjalnie zarejestrowałem
Może napisz z czym masz problem.
Na początek Appr i Dep to coś w rodzaju przywołania i odwołania korekcji promienia narzędzia, przy czym Appr może przyjąć wartość RL (G41), RR (G42) i R0 (G40).
Co prawda Sinumerik nie używam od 13 lat i po styczności z Heidenhainem obiecałem sobie, że nigdy do niego nie wrócę, ale... coś jeszcze pamietam