CFA pisze:A jak byś tak poobserwował operatorów, to zobaczyłbyś ile różnych stylów tej sztuki jest nawet dla kostki wielkości pudełka zapałek

Tak, i nie jest to nic dziwnego. Poza samym doświadczeniem operatora, wypracowanymi przez niego nawykami, jest jeszcze kwestia parku maszynowego i narzędzi. Różne strategie mogą wynikać choćby ze sztywności konkretnej maszyny, czy mocy jej napędów... np. jedne maszyny "lubią" fi-feed, inne "preferują" volu.

To chcesz szacować, czy liczyć⁣, bo to wielka różnica. Żeby liczyć trzeba mieć opracowaną technologię... typ narzędzia, prędkości skrawania, wielkości warstw liczbę przejść itp. itd. wtedy mogę Cię zalać całą masą "mądrych" książek, jeszcze z lat sześćdziesiątych, niektóre po rosyjsku, ale w czasach, gdy większość robi się za pomocą programów typu CAM, to właśnie on podaje obliczony czas. Jeżeli chcesz szacować, to musisz się odwołać do własnego doświadczenia i potrafić sobie (przynajmniej z grubsza) wyobrazić cały proces obróbki... to nie jest nauka, to raczej rodzaj sztuki, każdy ma inne, własne sposoby, które sprawdzają się lepiej, czy gorzej. Tu nikt Ci nie poda gotowego rozwiązania, co najwyżej ogólne informacje wynikłe z własnego doświadczenia.

Złota zasada - podać więcej, jak zrobisz szybciej to szef się ucieszy, jak wolniej to będzie niezadowolony... Przynajmniej będzie czas na "w międzyczasie", bo tego nieraz bywa więcej niż normalnej produkcji

Podstawa wyobraźnia przestrzenna, bez tego nie ma co się za to zabierać. Trzeba sobie wyobrazić gotowy detal, półfabrykat, oraz jak by przebiegała obróbka, w tym sposób mocowania, ewentualne uchwyty normalne i specjalne.