Temperatura i sposób grzania — nie więcej niż do maksymalnej temperatury pracy i na wskroś.

Tulejki — schłodzić... może być zamrażarka, może byś suchy lód, a może być i gaśnica śniegowa. Jedna uwaga — schładzać stopniowo, albo w jakiś inny sposób ograniczyć osiadanie szronu... powierzchnia "zmatowiona" przez szron jest nawet atutem — wytworzy się warstwa smarna podczas wkładania, ale zbyt gruba warstwa utrudni proces montażu.

Proces montażu — tu jest w zasadzie cały myk... najlepiej dorobić sobie przyrząd montażowy (najlepiej z jakiegoś materiału słabo przewodzącego ciepło), który umieści tuleję współosiowo z otworem... obstawiam, że na tym etapie wystąpiły problemy w próbie... ciężko było naprowadzić, kilka razy sklinowało, a w końcu gdy zaczęło wchodzić, to "czas minął" - cholerna entropia. Przyrząd ma jeszcze jeden plus... dobrze pomyślany obsłużysz i w grubych rękawicach, a te się przydają w pracy ze skrajnymi temperaturami.

"Postprodukcja" — na koniec warto jeszcze wrzucić całość do pieca na kilkanaście minut (wystarczy zagrzać do dolnej temperatury pracy), a następnie wolno studzić — zmniejszy ewentualne zwichrowania.

W taki mniej więcej sposób uzyskiwaliśmy 12 setek wcisku na produkcji wojskowej (co prawda były to dwa różne gatunki stali, ale zasada jest zasadą).