Nie mniej dziękuję za chęci.

Wesołych świąt wszystkim i pewnie część dalsza wypocin dopiero koło połowy stycznia, bo teraz inwentaryzacja w robocie.

10 mm

Wziąłem śrubę plus 3 różne nakrętki bo będę musiał improwizowac przy ich montażu.
Śruba ma tak jak kolega wspomniał ma skok 2 mm i taką też zamówiłem tyle że prawą z braku dostępności.

Płaszczyzny względem siebie są o dziwo równe na tyle na ile mogę to zweryfikować.
Winna faktycznie jest nakrętka i śruba.
Zamówiłem już nowe i będę improwizowal.
Niestety nie mogłem znaleźć z lewym gwintem w tym wymiarze ale zasadniczo to raczej bez różnicy, tyle że korbą trza będzie kręcić odwrotnie.

Mój pomysł jak na razie okazał się skuteczny.

Po skreceniu wszystkiego udało mi się zminimalizować luźny ruch korby do około 1-1.5 cm po obwodzie zanim suport zareaguje. Lepiej już raczej nie będzie.
Bardziej mnie cieszy że dzięki temu zabiegowi wyeliminowałem koszenie suportu podczas ruchu prawo/lewo.
Wcześniej pozostałości tego trzpienia najwidoczniej wciskając się pod suport odpychaly go na boki.
Tak więc tu jestem zadowolony.

Nie mniej wystąpił kolejny problem, który niezbyt wiem jak rozwiązać.
Przesuw poprzeczny w miejscu gdzie jest najczęściej ustawiony do toczenia ma luz jakieś 1-1.5 mm. Luz przód tył czyli ode mnie i do mnie.
Na końcach ten luz nie występuje.
Dokrecanie klina nie rozwiązuje problemu.
Wygląda jakby prowadnice były w tym miejscu wyrobione, obawiam się jednak czy zeszlifowanie końców nie spowoduje że klina nie starczy do regulacji.
Jak ugryźć ten problem?

Mocowanie śruby na końcu łoża jest skręcone tak mocno jak się dało. Ma około 1 mm luzu. Bardziej nie mogę skręcić bo kręcenie korba staje się wtedy problematyczne.

Z mocowaniem postanowiłem spróbować inaczej.
Z racji grzebania w autach mam parę ciekawych rzeczy.
Wymyśliłem że z wałka ze skrzyni biegów wytocze tuleje spasowana do otworu. Znalazłem taki który muszę stoczyć 1.5 mm ze średnicy więc roboty nie dużo.
Następnie w tym wałku wywierce otwór pod śrubę m6 bo taka jest w nakretce.
Całość skrece srubą wzmacniana która kiedyś trzymała tłoki na wale korbowym.
Myślę że całość powinna wytrzymać dość długo.

Co do samego luzu to po pomiarach wychodzi ze nie tyle w samej nakretce jest luz, choć jej wymiana była by sympatyczna, co właśnie w mocowaniu do suportu.
Przy próbie przesuwu nakrętka przesuwa się względem suportu do czasu aż pozostałością trzpienia nie zaprze się o otwór centrujacy.
Jakieś 3-4 mm.

Zgodnie z radą zrezygnowałem z magnesów. Zastapilem je rzepem samoprzylepnym.
Rozwiązanie takie nadal pozwala mi dość bezproblemowo demontowac moją konstrukcję a jednocześnie zapewnia dobre trzymanie.

Roman tobie to się należy krata piwa. Ciągle studiuje twoje wypowiedzi i tylko dzięki nim wiem że nic nie wiem.
Noże tak jak mówisz. Surówki lutowane.
Już nabyłem szlifierke z tarczami aby móc je obrabiac.
Nie mniej na tamtym precie wyszło mi dziwnie bo coś na kształt klepsydry. Początek i koniec mniej więcej się zgrywaly. Rozbieg rzędu 0.02 mm o tyle środek uciekł o 0.4 mm.
Trochę zgłupiałem bo nawet wujek Google nie wiele ma do powiedzenia w tym temacie.
Metodą dedukcji doszedłem do tego że za hardo docisnąłem konika.
Czy moja teoria jest słuszna?

Reanimacji ciąg dalszy.
W pierwszej kolejności muszę zreanimowac nakrętkę na srubie.
Niestety przerasta to moje możliwości więc kombinuje jak mogę.
Cały problem z luzem na srubie jak doszedłem bierze się z tego, że nakrętka porusza się w sankach.
Trzpień centrujacy jest uszkodzony lub lepiej powiedzieć nie ma go wcale.
Moja improwizacja ze zrobieniem dziury i nagwintowaniem trochę polepszyla sytuację jednak nadal mam luz. Luz sięgający pełnego obrotu korby zanim sanki zareaguja.
Nie znam się ale według mnie to bardzo dużo.
Z racji że polutowac mosiądzu nie mam jak a i sam lut nie wiadomo czy wytrzyma to wymyśliłem pewne obejście.
Otóż chcę ten kawałek trzpienia stoczyć na równo.
Następnie ze śruby która pasuje bez luzu w otwór stoczyć i zagwintowac koniec aby pasował w sanki.
Moim zdaniem tym sposobem wyeliminuje luz nakrętki względem suportu.
Mam rację?

Z dalszych działań.
O ile całe dostępne łoże ma 460 mm o tyle na 250 mm udało mi się "uzyskać" luz na granicy 0.15 mm gdy nadal mogę suport przesunąć ręcznie.
Potem się zacina.
Mój wniosek to należy wyfrezowac łoże.
Jednak.
Na 250 mm muszę już dostawiac konik więc brakuje jakieś 40 mm do pełnego ruchu suportu, który z konikiem ma jakieś 290 mm.
Na takiej zabawce pewnie nie będę toczył dłużej więc chyba jest ok.
A teraz zdjęcia jak wygląda nakrętka i mocowanie sanek.


Dodane 25 minuty 21 sekundy:


A i jeszcze taki bonus z mojej strony.
Zrobilem sobie chłodzenie.
Taka jak na razie prowizorka.
Całość kosztowała mnie niecałe 2 PLN w aptece.
Zakupilem ustrojstwo do kroplowki takiej jak w szpitalach.
Z racji że nie chciałem wiercic i gwintowac jak i nie było za bardzo gdzie, to całość trzyma się na 4 magnesach neodymowych.
Minusem jest to że zbiera wszelki szmelc.
Choć gdy tak na to popatrzyłem to zastanawiam się nad zamontowaniem dużego magnesu przy wrzecionie aby zabierał wióry.

Poddawać się nie mam zamiaru.
Rady i instrukcje kolegi Romana w ogóle pozwoliły mi cokolwiek zrozumieć bo byłem zielony jak szczypiorek. Teraz chociaż wiem czego jeszcze nie wiem.
Zdaje sobie też sprawę że to wymaga czasu i jakby było łatwe to każdy by sobie w domu turlal.

Jesli chodzi o stan techniczny sprzętu to tu niestety bida totalna z mojej strony. Coś co dla mnie może być akceptowalne być może dyskwalifikuje tokarke.
Jakby ktoś z wiedzą i umiejętnościami wpadł i przeturlal kawałek pokazując, że się da to wtedy bym miał pewność że to po prostu moja ulomnosc a nie sprzętu.
Jestem z wawy.

Boję się tylko że taki wygląd może być spowodowany zużyciem tokarki.
Tak na dobrą sprawę to te moje zabiegi to był bardziej przegląd niż remont.
Niestety nie znam nikogo kto mógłby zerknąć i stwierdzić czy tokarka się nadaje czy remont czy złom.
Z drugiej strony nie chcę w nią ładować nie wiadomo ile kasy bo została zakupiona właśnie w celu nauki.
Jak by ktoś był chętny podjechać i rzucić okiem na stan techniczny odpłatnie lub za dobry napitek to ja chętnie.

Wina okazała się prosta. Slizg filcowy podlazl pod suport i stąd to przekoszenie.
To wyeliminowałem.
Niestety narodziło się kolejne pytanie.
Tokarka na posuwie auto dalej wypluwa źle.
Aktualnie ustawiony chyba najmniejszy posuw.
Całość podparta na koniku.
Konik jak i całość ustawiona według wskazówek Romana z innego wpisu.
Teraz nawet przy wrzecionie jest źle.
Co poprawić?
Obrabiany kawałek to pręt zbrojeniowy do budowy. Charakterystyki nie znam.