Ja stosuję kilka metod, tą najbardziej "zaawansowaną" w zasadzie da się zastosować dla najmniejszych gwintów (trójki wykręcałem tak ze dwa razy, większe częściej się zdarzało), więc M2,5 lub nawet M2 dałoby się tak wykręcić.
Wkręt do mocowania płytki jest z pewnością ulepszany, a jeśli tak - to bardzo dobrze.
Jeżeli prostymi metodami wkręt nie wychodzi (wywiercanie, popukiwanie punktaczkiem, wyszlifowanie mikronacięcia pod wkrętak DREMELEM z b. małą i b. cienką tarczką lub b. cienkim wiertłem dentystycznym), to polecam taką metodę:
Wywiercić trzeba możliwie w osi urwanego wkręta otwór - trzeba się do tego przyłożyć: w osi.
Otwór w M2,5 powinien mieć 1,3, max 1,4mm - następnie zaszlifować trzeba na starym gwintowniku (M2, M3) ostrosłup trójkątny o dość dużej zbieżności (1:10, 1:15, szpic może być ścięty).
Musi być ten przyrząd twardy, dlatego gwintownik - HSS, SW7M itp.
Zaszlifowane ostrze lekko wbić w otwór (nie za mocno, żeby się rozepchnęło końcówki, dlatego ulepszane wkręty łatwiej wykręcić niż miękkie) i próbować wykręcić urwaną końcówkę, dociskając z wyczuciem "narzędzie" tak by go nie złamać; kwadrat na końcu trzpienia ułatwia wykręcanie. Można lekko pokręcać w obie strony, aby obruszać, poluzować w otworze urwany kawałek.
Można użyć do kręcenia małego uchwytu wiertarskiego, a konieczne jest użycie jakiegoś smarowidła z dobrym poślizgiem, np. oleju lnianego , ostatecznie choćby WD-40.
Poddają się takiej perswazji nawet zatarte urwane śruby, takie które urwały się wskutek dotarcia do dna gwintowanego otworu - może nie zawsze, ale często.
Inna metoda, prostsza to po prostu wywiercenie urwanego kawałka (idealne do tego jest lewoskrętne wiertło, czasem w pewnym momencie wykręci pozostały kawałek śruby), ale to stwarza pewne ryzyko uszkodzenia gwintu gniazda. Co prawda z jednej strony, reszta gwintu będzie trzymać - ale jednak.