Zbyt niskie (w stosunkowo niewielkich granicach) napięcie transformatora można podnieść przez ręczne dowinięcie kilkunastu-kilkudziesięciu zwojów drutu o odpowiednim przekroju.
Czasem to niemożliwe, ponieważ niekiedy transformator tradycyjny (EI lub zwijany) nie ma już miejsca na kolejną warstwę drutu - ale tam gdzie było można, dowijałem niejeden raz.
A nie ma nic łatwiejszego do zrobienia, jak dowinięcie kilkunastu-kilkudziesięciu zwojów w przypadku toroidu z "otwartym" środkiem (niezalewanego).
Ile zwojów? To zależy od mocy transformatora, a ściśle - od parametru "ilość zwojów na 1 Volt" (im tafo większe, tym parametr niższy: kilkuwatowe mają nawet kilkadziesiąt, kilkusetwatowe zaś kilka zwojów na 1 Volt.
Wyznaczyć tą liczbę można nawijając określoną ilość zwojów na trafo i mierząc dokładnie napięcie jakie daje owo uzwojenie; dzieląc ilość zwojów przez napięcie dostanie się wynik. Jest tu jeszcze sprawa spadku napięcia pod nominalnym obciążeniem, ale to głębsza warstwa problemu, można pominąć w tym wypadku.
Mając ilość zwojów na 1 Volt, oblicza się ile ich trzeba dowinąć i tyle. Połączyć trzeba uzwojenia oczywiście szeregowo i oczywiście w "fazie", inaczej napięcie uzwojenia dodatkowego odejmie się od istniejącego*.
Drut powinien mieć przekrój taki, jak uzwojenie oryginalne lub większy - ale użyć można nawet linki w PCV, jeśli się zmieści.
*Jest to zresztą prosty sposób na obniżenie napięcia wtórnego transformatora, który ma je zbyt duże - bez kłopotliwego rozbierania i odwijania zwojów.