Ciekawy pomysł z tym daszkiem, choć myślę że niemała część wody odparuje - szczególne przy dłuższym procesie. Ale można dać "zimny" daszek, z obiegiem wody chłodzącej
Albo pełna profeska - szczelna pokrywa z wbudowaną chłodnicą zwrotną z kwasówki.
PS: Skład roztworu do barwienia stali na "niby" niebiesko znalazłem przed chwilą na forum kowalskim, o ile dobrze pamiętam to właśnie ten roztwór kiedyś stosowałem. Kwas winowy i tiosiarczan sodowy to nie problem, ale octan ołowiu - owszem.
http://forumkowalskie.pl/viewtopic.php?t=2480

Jest metoda barwienia stali na kolor "niby" niebieski (to raczej szary, z odcieniem niebieskim), ale o ile pamiętam potrzebny jest do sporządzenia roztworu związek trujący, octan ołowiu. Ponieważ to trucizna, może być problem z pozyskaniem. Inne składniki były stosunkowo proste (ale nie mam pod ręką przepisu, musiałbym pracowicie szukać bez gwarancji powodzenia) może gdzieś w sieci można by recepturę znaleźć?
Kilkadziesiąt lat temu próbowałem tej metody i nieźle to wyglądało, było zresztą trudne do usunięcia - stąd wnioskuję, że odporność na korozję też była dobra.
Co ciekawe, jest też metoda barwienia cynku na czarno - więc powinno się dać poczernić cynkowaną stal.

Rynio_di: Metoda dwukąpielowa jest lepsza od pojedynczej kąpieli - daje grubszą warstwę tlenków, głębszą czerń, i rzeczywiście warto tak robić przy cenniejszych rzeczach.
Ja wodę dolewam, bardzo ostrożnie i powoli - po ściance naczynia - inaczej nie da się utrzymać założonej temperatury kąpieli w dłuższym czasie; woda paruje błyskawicznie i roztwór się zatęża, temperatura rośnie.
Jeśli czernisz taką metodą, z pewnością też to zauważyłeś.

Tak jak piszą poprzednicy, metoda "octowa" czy "na zimno" dadzą słabe wyniki.
Ale nawet gdy nie będziesz trzymał się sztywno receptur, prosta mieszanina wodorotlenku sodowego (technicznego NaOH) i azotanu potasowego (saletra do mięsa, KNO3) w wodzie - powiedzmy w proporcji 0,5kg+0,1kg+0,5l - da Ci dobre rezultaty. Grzać to trzeba w stalowym lub nierdzewnym garnku (nie emaliowanym), tak by woda odparowywała swobodnie i wrzący roztwór osiągnął temperaturę 140-150°C. Włóż elementy czernione i utrzymuj temperaturę, bo dość szybko rośnie (z pomocą termometru, są takie tanie elektroniczne z sondą nierdzewną do 150 lub lepiej 300°, ale najlepszy będzie specjalny z b. długą sondą, do pomiaru temperatury pieczonych mięs); woda w tych warunkach bardzo szybko odparowuje, stąd równie szybki wzrost temperatury wrzenia roztworu.
Trzeba więc systematycznie dolewać wodę, ALE BARDZO OSTROŻNIE, MAŁYMI PORCJAMI I W RĘKAWICACH GUMOWYCH ORAZ OKULARACH/PRZYŁBICY. To bardzo niebezpieczny roztwór, silnie żrący - szczególnie w takiej temperaturze, uwaga na ubranie, ręce, twarz i oczy.
Stal nie musi być dokładnie odtłuszczona (ale bez rdzy), tylko przemyta np. benzyną - wodorotlenek zmydli resztki tłuszczu. Czas trwania 20-30 minut, po czernieniu trzeba dobrze opłukać/wyszczotkować w wodzie wszystkie zakamarki i natłuścić żelastwo bezkwasowym olejem/smarem.
PS: Gotowe oksydy kupisz pewnie choćby na allegro, tam mogą być mieszanki z azotynem sodowym NaNO2 (są lepsze), azotyn sodowy chyba też widziałem na allegro (czysty nitryt do peklowania mięsa, teraz jednak częściej oferuje się sól peklującą z zawartością kilku procent nitrytu, dla bezpieczeństwa mniej świadomych masarzy-amatorów).