A o tym, że macie kiepskiego narzędziowca nie pomyśleliście? Sorry za szczerość, ale żeby wymyślić zmianę geometrii maszyny trzeba naprawdę niesamowitej wyobraźni.

Trzeba poszukać w otoczeniu dokładnej maszyny pomiarowej i przemierzyć formy, które produkujecie. Wychodzicie jako baza z kołków i tulejek i sprawdzacie odchylenia krawędzi na zamknięciu formy, bo stamtąd pochodzą ślady złożenia odwzorowane na detalu.

Mój typ, po przeczytaniu tekstu - doczepiłem się do "otwory pod kołki wykonywane z jednego mocowania z gniazdami". Najczęściej taka technologia, w której od początku do końca forma pozostaje na maszynie po zdjęciu daje przesunięcie, spowodowane odkształceniami, których przyczyną są naprężenia, które były w metalu, a które zadziałały, w momencie wycięcia gniazd.

Narzędziowiec robi gniazda zgrubnie, robi zgrubnie otwory pod prowadzenie (kołki, tulejki) zdejmuje z maszyny i pirzgnie gdzieś w kąt, po tygodniu kładzie na stole traserskim, sprawdza, gdzie poszło, daje do przeszlifowania (przed włączeniem magnesu powkładać cienkie blaszki tam, gdzie się da, gdzie odstaje, żeby magnes nie przyciągnął, a później znów się wygnie). Zakłada i robi na gotowo.

Jeszcze jedno, program pisze narzędziowiec, tak żeby nie było, że z jednej strony masz skrawanie przeciwbieżne, a z drugiej współbieżne. Sposób poprowadzenia narzędzia na gotowo, to trochę sztuka. Dlatego najlepiej zrobić model z miedzi i na gotowo jedną i drugą stronę przedrążyć. Mały prąd, będzie łatwo wypolerować.