burzaxxx pisze:np łożysko powinno wejść w otwór w taki sposób, żeby nie wpadało - pasowanie H7, takie, aby dało się wcisnąć na prasie ręcznej

No właśnie że NIE

Sorry, ale jeśli chcesz pomóc, to nie wymyślaj, a przeczytaj to, co komuś chcesz polecić do przeczytania. W zawartych pod linkiem danych masz:

H7/j6; J7/h6 - Połączenia części często demontowanych ręcznie: zewnętrzne pierścienie łożysk tocznych w osłonach, wymienne koła zębate i koła pasowe na wałach, często wymieniane tuleje łożyskowe oraz panewki łożysk ślizgowych.

Pasując łożysko w otworze nie wykonujesz pasowania H7, ale J7. A z przktyki, jeśli otwór ma być "po nożu", np. z tokarki, ja staram się zostawić ok. 0.01 w minusie (otwór mniejszy od wym. nominalnego). Wynika to z tego, że otwór wytoczony ma jakby "gwint", który jest wynikiem ostatecznego przejścia z pewnym posuwem. Powierzchnia otworu ma maleńkie wzniosy i garbiki, a te są właśnie zgniatane podczas osadzania łożyska. Stąd tolerancję "J7" staramy się robić właśnie w dolnym zakresie pola tolerancji (bardziej na minus).

[ Dodano: 2014-02-26, 20:05 ]

juby666hh pisze:Tak sie teraz zastanawiam po co jest tych tolerancji tak dużo ?? skoro od A do G pola tolerancji znajdują się nad wymiarem nominalnym czyli ich wartośći są dodatnie ( tak ja to rozumię moze się myle ) a szerokośćią pola tolerancji można było by sterować za pomocą klasy dokłądnosci ??

Jest tyle, bo są potrzebne. Gdybyś zamiast się zastanawiać po prostu poczytał o doborze pasowań (a jest to wszystko wyjaśnione i ujęte normami) to byś wiedział.

No bo czasem luz pomiędzy wałkiem, a otworem powinien być równy pół milimetra. Ot niech będzie to sworzeń, na którym coś wisi i ma się kiwać. Możesz zapisać pasowanie w sposób liczbowy, ale skoro wymyślono literki, to możesz ich też użyć.

juby666hh pisze:Jeśli tak to w jaki sposób dobiera się jedno i drugie na podstawie wymiaru nominalnego czy czy czegoś innego ?.

No właśnie, tego w książkach podanych przez poprzedników nie ma. A dobiera się na zasadzie najprostszej. Jak tu najtaniej zrobić, ale żeby współpracowało. Wiadomo, że np. łożyska nie mogą obracać się w obsadzie, a znów jak zrobimy otwór w obsadzie ewidentnie za ciasny, to łożysko zostanie zgniecione przy próbie wcisku (na prasie wejdzie), a co najgorsze, przyciśnięte w nim kulki będą obracać się ciężko i całość będzie się grzać.

No tak, zakładamy, że fabryka robi łożyska w 6 klasie dokładności (nie dotyczy fabryk chińskich i słowackich!). Można dopasować otwór pod łożysko szlifując go do mikrona, tylko że wówczas będzie to kosztować majątek. Od wiertła, to raczej trudno przewidzieć, jak otwór wyjdzie, a więc trzeba jakoś inaczej (np. wytaczając). Wtedy jest może nie tak tanio, jak gdyby inżynier założył otwór w klasie 13, ale gwarantuje, że całość będzie nadawać się do użytku.

No tak, a skąd inżynier ma wiedzieć, jakie pasowanie przyjąć? Jest sporo literatury na ten temat. To się nazywa "dobór pasowań". I wygląda to np. tak: http://www.pkm.edu.pl/index.php/compone ... 0-00010336