konstruktor nie ma wątpliwości, bo konstruktor wie, co jest potrzebne i ma elementarną wiedzę na temat technologiczności konstrukcji. Konstruktor nie narysuje otworu pod łożysko w tolerancji +0,5 mm, bo technolog chciałby ten otwór wiercić wiertłem na gotowo.

A technologa sprawa jest tak porozkładać naddatki i obróbkę (a może wyżarzyć?), żeby efekt potrzebny konstruktorowi osiągnąć. Ma być płaskość w setce, to się robi i nie ważne, że będzie kosztowało więcej, niż osiągnięcie płaskości w trzech dychach, jak konstrukcja zespołu, czy produktu tego wymaga.

Adi123 pisze: ↑

07 wrz 2022, 17:19

Co nam po tym, że frezer wykona nam element montażowy o grubości np 8,5mm, gdy okaże się, że troszkę przy spawaniu ramę przekosiło

Rysunek detalu, to rysunek detalu. Pokazuje, w jakim stanie detal trafia do klienta.

A technologa sprawą jest napisanie w przewodniku, w jaki sposób to osiągnąć. Przykładowo, jeśli jest potrzebna płaszczyzna ramy, to choćby się spawacz nie wiem jak starał, najprawdopodobniej się nie uda. Dlatego technolog pisze operację na cięcie (płaskownika, kątownika itd) i to jest wszystko. Później w ten sposób wykonane elementy trafiają do spawacza, a on z nich robi konstrukcję, znowu czytając technologa. Gdzie, jakie naddatki pozostawić. Na koniec wszystko trafia do frezera, który robi otwory i płaszczyzny. Czasem trzeba coś zrobić wcześniej, bo po spawaniu nie będzie dostępu dla freza, czy wiertła.

Spawacz do spawania wykorzystuje rysunek podzespołu, który to rysunek jest traktowany jako wykonawczy na tą operację. I tam są poszczególne wymiary, jakie będzie musiał zrobić po spawaniu np. frezer.

Tylko, że w pierwszym poście ja czytam: "Jak powinno właściwie zwymiarować się części które są współpracujące?".

Z tego wynika, że chodzi o rysunek złożeniowy, z wszystkimi śrubkami, wałkami, nakładkami i innymi duperelami, jakie w całości funkcjonują. Na tym rysunku nie potrzeba umieszczać wymiarów, które zostały już podane na rysunku podzespołu, np. tej ramy.

Właśnie, bardzo dużo osób, w tym większość nauczycieli, nie potrafi korzystać z CADów. Nie potrafią wytłumaczyć, jaka jest zasada korzystania z poszczególnych warstw.

W tym przykładzie rysunek pospawanej ramy jest na warstwie. Do tego na innych warstwach dorysowujesz pozostałe elementy. Na osobnej warstwie masz wymiarowanie dla ramy. Jeszcze na osobnej wymiary złożenia.

Jeśli potrzebujesz rysunek dla spawacza, to jako widzialne zaznaczasz warstwę ramy i jej wymiarowanie. Możesz wyeksportować do pdf, albo wydrukować. Polecam tą pierwszą opcję, pdfu nikt ci nie zmieni.

Jeśli potrzebujesz złożenia, do ramy włączasz warstwy z pozostałymi elementami, włączasz wymiary dla złożenia, a wyłączasz widzialność dla wymiarów ramy.

Przepraszam, że piszę o rzeczach banalnych i znanych przez wszystkich, którzy zajmują się konstrukcją, ale niektórzy nadal całe rysunki tworzą na jednej warstwie i wówczas zastanawiają się, co narysować, a co nie.

Rada - korzystaj z warstw. Jak ci będzie coś potrzebne, to warstwę włączasz, jak nie to ją ukrywasz. Najprostsze rozwiązanie.

adadur pisze: ↑

05 wrz 2022, 10:23

Ogólnie mówiąc lepiej podać więcej danych/informacji niż ich nie podawać

Na złożeniu?

A co w takim razie mają do roboty osoby, zatrudnione przy rysunkach detali? Przecież złożenia frezerowi nie dajesz. Złożenie jest dla technologa, który na tej podstawie tworzy historię obróbki.

Poza tym, jeśli kiedykolwiek robiłeś dokumentację, wiesz, że elementy ze złożenia robi się na warstwach i do tych warstw dokłada się warstwy z wymiarami. Chcesz robić dodatkową warstwę z wymiarami, dla złożenia? Ale taka warstwa często jest, tyle że wymiarów tam niedużo. No to może przy drukowaniu złożenia włączasz warstwy z wymiarami detali, żeby zaciemnić maksymalnie rysunek, albo te wymiary kopiujesz na warstwę z wymiarami do złożenia? Przecież to bez sensu i każdy konstruktor o tym wie.

No chyba, że ktoś nie ma pojęcia o warstwach, nie wie, jak się warstwy stosuje, a CAD-a traktuje w ten sam sposób, jak 40 lat temu traktowano kalkę i grafiony.

Masz rysunek złożeniowy, a nie rysunek detalu. Na rysunkach złożeniowych wymiary podajesz często zgrubnie. Możesz przy tym posługiwać się bardzo dużymi tolerancjami. Wymiary szczegółowe na złożeniu podajesz wówczas, kiedy są one konieczne dla prawidłowego złożenia elementu. Ogólnie na złożeniach podajesz jak najmniej wymiarów, bo są one przecież na rysunkach detali, wchodzących w skład złożenia.