Panowie, zauważcie, że jest to fragment wytaczarki, tak mi się wydaje!

Najprostsza sprawa, to wykorzystując napęd wrzeciona, mocujemy w imadle wytaczak i byle jak przetaczamy wszystko "na prosto". Byle jak, to znaczy nie przejmując się za bardzo średnicą. Następnie kupujemy oryginalną tulejkę redukcyjną (w środku oryginalny stożek, z zewnątrz obojętnie, co się trafi), mocujemy na stożku i przetaczamy i przeszlifujemy na wymiar otworu, na jaki udało nam się wytoczyć we wrzecionie. Ma być ciasno spasowane i zabezpieczone kołkiem (znam fachowca, co obspawywał, nie wiem, czy to dobry pomysł).

Można wyjąć wrzeciono , urżnąć, gdzie się da i w inny sposób zamocować nową część ze stożkiem.

Czemu tak, a bo z reguły samo dotarcie stożka nie wystarczy, trzeba by go ciut przeszlifować. Pamiętajcie, że stożek Morse'a ma zbieżność około 1:20! Około, bo to zależy od rozmiaru. Czyli przybierając jedną setkę na średnicy, narzędzie wchodzi w głąb dwie dychy. No właśnie, aż w końcu zacznie się opierać tam, gdzie płetwa. I wtedy problem.