Nakrętki dwudzielne stosujesz wszędzie tam, gdzie nie masz możliwości w inny sposób w montażu osadzić nakrętki na śrubie. Trywialny przykład - po obu stronach śruby masz większe średnice, np. powierzchni pod łożyska ślizgowe, niż średnica gwintu. Żeby nakrętka znalazła się na gwincie musi być dzielona i takie rozwiązanie znajdziesz w wielu urządzeniach, nie tylko w maszynach.

Szczerze mówiąc, to moim zdaniem jest to element wykonywany "na próbę". Czasem się robi taką nakrętkę, ciaśniejszą przy regeneracji śrub trapezowych. Wtedy masz możliwość sprawdzenia podczas przetaczania gwintu, czy na całej długości jest on przetaczany równomiernie. Taki sprawdzian do regeneracji śruby. Z aluminium, bo łatwo się obrabia i jest lekkie. Masz pewność, czy podczas regeneracji nie robi ci stożka (przesunięty konik np.), czy beczki - nie odpycha. Po prostu dotąd działasz, aż otrzymasz jednakowo prowadzącą się nakrętkę na całej długości gwintu. Jedna strona śruby jest w uchwycie, druga podparta koniem, a więc dzielona musiała być.

A po zrobieniu śruby dorabiasz nakrętkę na wymiary tej aluminiowej, oczywiście dorabiasz już z brązu.

a czemu miałaby być do tokarki? Jest z żeliwa, czy z brązu? Jeśli z aluminium, to raczej nie jest do tokarki.