człowieku, weź się w garść i zdecyduj. Potrzebny ci pomysł na życie, czy tylko tak cię na marzenia wzięło.

Bez wiedzy teoretycznej nie masz najmniejszej szansy zostać konstruktorem. Podejrzewam, że w każdej dziedzinie jest potrzebny pewien zakres wiedzy teoretycznej, którą opanować musisz. A dla studiów związanych z budową maszyn tu masz jej przykładowy spis: http://www.simr.pw.edu.pl/Wydzial-SiMR/ ... tacjonarne

To trzeba po prostu zaliczyć, żeby wiedzieć, jak projektować. Żeby na materiał majątku nie wydać, produkując ciężkie i wielkie, ale i żeby zbyt delikatne się nie urwało. Po to są studia, żeby nauczyć cię, w jaki sposób obciążenia się rozkładają, z jakich materiałów co zrobić i jak. Chcesz to pominąć? To kto ci uwierzy, że wiedzę masz? Będziesz przysięgał, że umiesz?

A teraz wykakujesz z tekstem: to może lepiej zrobić te kursy itp i próbować sił jako fizyczny na maszynie. Ekstremalne wybory,

Jeśli chcesz coś osiągnąć, naturalnie z wyrzeczeniami, to za naukę się musisz wziąć. Choćby tyrając i ucząc się zaocznie, czy wieczorowo. Jeśli podoba ci się wciskanie zielonego guzika, zakładanie i zdejmowanie sztuk, plus czasem zmiany w korektorach, to wciskaj ten guzik i zakładaj sztuki. Sam musisz wiedzieć, czy chcesz o coś więcej w życiu powalczyć, czy wystarczy ci tak po prostu przez to życie się przeczołgać. Sam, nikt decyzji za ciebie w tej dziedzinie nie podejmie.

michal8k pisze:i za jakiś czas szukać pracy na stanowisku konstruktora ?

Oczywiście będziesz potrafił obliczyć konstrukcję kratownicy na wyboczenie, jak i sprawdzić dobrany moduł w przekładni zębatej na naciski? Ilość śrub też dobierzesz z obliczeń, bo to, jako konstruktor masz w jednym palcu i problem jest tylko w nieznajomości autocada? Dalej o zadania konstruktorskie pytać?