[quote="zielak4"]Proszę mnie sprostować [/quote]

Według życzenia prostujemy

W obróbce ważna jest cos, co można określić jako baza odniesienia, takie nasze zero. O ile dla X i Y detalu najczęściej jest to jakaś oś rysunkowa, to już współrzędne wysokości trzeba jakoś kombinować.

Pomysłodawca zapewne chce w ten sposób określić długość narzędzia wystającego z tulejki i bazuje je do stołu. Wtedy wystarczy znać, na jakiej wysokości znajduje się detal (na stole, czy na określonej wysokości podkładkach) i wiesz na jaką głębokość wysłać poszczególne narzędzia (np. wiertło, pogłębiacz, rozwiertak - do tego samego otworu).

No i nie rozumiem, jak można robić to "na oko". O ile jest to do przyjęcia przy wierceniu przelotowych otworów, to już freza, czy inne narzędzie warto zbazować do setki, jeśli nie chcesz wyrzucić detalu na złom.

To akurat jest proste - nie odczytujesz wymiaru, ale współrzędną na jakiej czubek narzędzia zetknął się z ustrojstwem. I odczytujesz to z współrzędnych maszynowych.

Dla mnie to urządzenie jest jednak trochę niedopracowane. Owszem, możesz zaobserwować moment zaświecenia się światełka, ale często niektóre narzędzia się magnesują i na czubku takiego mamy miotełkę wiórów. To trzeba by przerobić tak, by zapalenie się lampki następowało po najechaniu i wciśnięciu jakiegoś bolca, z określoną siłą, tak by wyeliminować z jednej strony te właśnie przypadkowe zwarcia przez wióry, a z drugiej strony zabezpieczyć się przed nieostrożnym opuszczeniem freza, czy wiertła, bo uderzenie w sztywną powierzchnię przyrządu może zakończyć się wyszczerbieniem powierzchni skrawającej narzędzia.

Acha - no i pewnie nie działa przy narzędziach pokrytych spiekami ceramicznymi, które raczej prądu nie przewodzą. A takie pokrycia występują dość często. Gdyby był wciskany bolec, to i wówczas pomiar by mógł nastąpić.

Ale zauważcie, na czym to leży!

To nie jest stół obrabiarki tylko...