widzisz, zawsze optymalna ścieżka narzędzia musi uwzględniać dwie wartości. Pierwsza - w miarę jednostajny kontakt z materiałem, bez wjeżdżania w kieszenie tak, by dochodziło np. do wcinania w narożach. Po prostu narzędzie powinno mieć w miarę stały kierunek obrotów w stosunku do kierunku posuwu. Nie może być tak, że z jednej strony "górki" freza odpycha, bo masz frezowanie współbieżne, a z drugiej wciąga w materiał, bo nagle zmienia się kierunek zagłębiania i frez pracuje przeciwbieżnie.

Druga zasada, to względnie jednostajne obciążenie narzędzia - w dużym uproszczeniu skrawana warstwa powinna być w miarę równa. Podczas obróbki pionowych, czy prawie pionowych wyjść freza dobrze jest odchylić, by jeśli wierszuje częścią kulistą tu nie wciskał się w materiał całą częścią walcową. To po prostu trzeba wyczuć, jak podzielić powierzchnię na określone pola i które pola po których obrabiać.

Co co metod kontroli, to najczęściej maszyna ma jakieś sondy, mierzące długość narzędzia, a średnicę zmierzysz mikrometrem. Dobrze jest tak zaplanować obróbkę, by zrobić jakieś "przejście do zmierzenia". W naddatku robisz jakieś wybranie, które możesz zmierzyć mikrometrem, czy z wykorzystaniem płytek wzorcowych. Wtedy wiesz jak maszyna reaguje w tych łatwych do zmierzenia miejscach i możesz założyć, że w kształcie "na gotowo" zachowa się podobnie. Jeśli np. kontrolne wybranie zrobiła powiedzmy o 0,1 mm ciaśniej, to o taką wartość korygując średnicę narzędzia powodujesz, że mimo oszustwa, będziesz miał wszystko zrobione w porządku.

Możesz mierzyć niektóre elementy sondą Renishawa Wiesz na jakiejś wysokości, jaki będzie wymiar i porównujesz ze zmierzonym sondą. Możesz (jak nie ma sondy) skalibrować na tulejce czujnik zegarowy (tzw. pepitas) na znaną średnicę np. 10 mm i w ten sposób mierzyć na kształcie, co ci narzędzie zrobiło. Metod jest dużo i naprawdę trudno wszystkie wymienić.

To nie są pytania z praktyki, to są pytania, żeby zaliczyć sprawdzian u kogoś, kto nigdy pięcioosiówki nie widział.

Musisz jednak przeczytać książkę, którą napisał kolejny maniak, wyobrażający sobie jedynie pracę na pięcioosiówce. Innej metody nie ma.

opytmalna ścieżka narzędzia w obróbce wieloosiowej - tak jak w każdej innej - po prostu optymalnością, ale taka odpowiedź nie zalicza