No ja nie wiem, jak ty się zmieścisz ze szczękami i jeszcze konikiem chcesz podpierać. Średnica wewnętrzna ciut mała.

Ja bym tą kulę założył na gwintowany trzpień (oparcie na podtoczeniu D62). dokręcił podtoczoną nakrętką (tak by z drugiej strony weszła w D62), zapiął trzpienia w uchwyt (wtedy nie potrzebujesz sercówki) a z drugiej strony podparł trzpienia kłem.

A reszta - jak pisałem. Zjazd po "X" na podcięcie (D75), to samo z drugiej strony. Oczywiście przecinak, konkretnego ci nie podam, bo ja używam SECO, ty możesz mieć np. Sandvika. Dalej zjazd do średnicy 160 na środku kuli i obróbka w prawo i w dół lewym narożem noża (w stronę konika). Później powrót na D160 i prawym narożem noża obróbka części w dół i lewo (w stronę uchwytu). Tu się nie da nic prostszego wymyśleć, to bardzo prosty detal. Aha - warto przy zjeżdżaniu na kontur z jednej i drugiej strony (podcięcie D75 nie) robić z kompensacją. Wjazd na kompensację możesz dać zaczynając trochę najpierw z lewej, później z prawej (przedłuż kontur prostą) a z wyjazdem problemu nie ma, bo łuk się kończy w powietrzu (D75 daje ci odciążenie).

Mnie wydaje się jasne, co napisałem, jeśli masz wątpliwości - pisz gdzie?

Leoo pisze:Koledzy posłużyli się jakimś zawodowym slangiem. Czytając tekst można wywnioskować, że istnieją kule, które posiadają powierzchnię wewnętrzną oraz długość i średnicę.
Może jakiś szkic dla niewtajemniczonych?

Zbyt bujna wyobraźnia i czytanie pomiędzy wierszami.

Mnie chodzi o to, by narzędziem T1 - jest to lewa krawędź przecinaka z konkretnym promykiem w narożu obrobić (z góry, najpierw wcinając, a później jadąc "od siebie" i na zewnątrz w "Z") jedną pełną półkulę. Oczywiście możesz wykorzystać G42

Później dajesz (najłatwiej będzie wpisywać korekcję) narzędzie to samo, ale T2. Promyczek, bo płytka ten sam, ale tu zmienia się krawędź tnąca na prawą, patrząc na przecinak zbliżający się do materiału. Po prostu "Z" jest takie same, a "X" różni się o szerokość płytki. W tym momencie zmienia się położenie płytki podczas obróbki z G42 - obtacza właśnie prawym, a nie lewym promykiem

Znowu wcinaniem i przejściem wykańczającym robisz drugą stronę kuli. Ja chciałem powiedzieć, że druga strona, to część od strony uchwytu, tam gdzie jest zakończenie średnicą 130. I ponieważ różnica średnic nie jest duża przecinak ci się zmieści i nie będziesz "toczył" trzonkiem.

Myślę, że jaśniej napisałem.

Płytki z promykiem nie polecam, chyba że maszyna sztywna i mocna, a materiał miękki - taka płytka ma bardzo duże opory skrawania i można nią co najwyżej powierzchnię wykończyć.

Jest jeszcze jeden aspekt - przy toczeniu przecinakiem lewej i prawej strony oddzielnie łatwiej zrobić kulkę, bo masz małe opory skrawania - nie odpycha. Przy płytce okrągłej luzy mogą znacznie kulę zniekształcić. Ja, w każdym razie, staram się kulki właśnie przecinakami toczyć.

Przy długości 130 powinieneś się zmieścić przecinakiem z płytką. Jedną stroną płytki przecinaka obrabiasz jedną stronę kuli, zmieniasz na drugą stronę (możesz jako kolejne narzędzie, bo łatwiej korygować) i jedziesz stronę wewnętrzną.