PiotrBigda pisze: ↑

01 lis 2018, 19:52

ale ja rozgrzewam materiał do takiej czerwoności aż w oczy razi

Istnieje coś takiego, jak hartowanie powierzchniowe za pomocą palnika. Palnik nie może odwęglać, musi w odpowiedni sposób nagrzać materiał do wymaganej temperatury.

Być może kolega w jakiś sposób empirycznie temat opanował i teraz korzysta po prostu z rutyny. Powierzchniowe zahartowanie krawędzi tnących najczęściej wystarczy. Pytanie, czy ktoś zmierzył kiedykolwiek twardość takiego elementu? Czy spróbował zrobić zgład i obejrzeć całość pod mikroskopem? W jakim stopniu ta metoda wykorzystuje możliwości stali, w jakim np. pozostawia naprężenia?

Na marginesie, znam fachowców, którzy w zwyczajnym piecu silikatowym mieli rynnę z ceramiki, w której była stopiona sól hartownicza. Kupowali tutaj: http://tarchem.com.pl/category/produkty ... rtownicze/ Do hartowania mieli elementy białej broni, gdzie była już wcześniej zrobiona grawerka i takie tam różne pseudohistoryczne duperele. Podgrzewali to w piekarniku do 200 stopni, żeby zlikwidować wilgoć, później do soli, a z soli do oleju. I zendry, ani rdzy nie było.

Pomysłu nie popieram, ale może się komuś przyda i skonstruuje mały piec solniaczek. Zaleta - doskonała kontrola temperatury, a przede wszystkim szybkie nagrzewanie wsadu. No i brak zendry.

Moment, ty się o takie rzeczy pytasz i chcesz hartować? Tak, wiem, ale nie odpowiem ci. Zrozum, hartowanie to też jest dziedzina, wymagająca trochę praktyki. Przyjmijcie na pół etatu na trzy miesiące emerytowanego hartownika, niech wam wszystko poustawia. Tak, o bezpieczeństwo też chodzi, żeby tych tulejek nie wyrzucić, bo popękają. Bo hartujesz z temperatury 960-1000 stopni. Nie możesz przegrzać, nie możesz z za chłodnej. Jak przegrzejesz, masz przerost ziarna, a zresztą, hartownik ci to wytłumaczy i nauczy cię, jak do tego podejść.