Mała aktualizacja:
Ręczny sterownik będzie powstawał później. Narazie postawiłem na LinuxCNC a ajko, że nie lubię plątaniny kabli, zainspirowałem się tym:


Po kilku godzinach buda wyglądała tak:



Do środka ląduje płyta główna w formacie ITX.
Muszę jeszcze uzgroić trochę płytę czołową i dorobić plecy.

Nie ma obawy o kiwanie. Między nakrętką a łożyskiem jest koło pasowe montowane na tulei taper lock i to właśnie to koło bezpośrednio dociska łożysko. W teorii po zaciśnięciu tulei mógłbym nakrętkę usunąć. To naprawdę mocno trzyma.

Gwintowanie się udało .
Żeby nie uszkodzić osi, zamontowałem ją do wspornika wałka SK25 i dopiero taki zestaw dopiero w imadło.
Jak wiadomo ręczne nacinanie gwintu narzynką nie jest proste, tak aby narzynkę prowadzić prostopadle do gwintowanego wałka. Zrobiłem następująco: na oś nałożyłem koło pasowe montowane na taperze. Zacisnąłem je na tyle lekko aby przy lekkim nacisku przesuwało się po osi. Narzynkę spiąłem ściskami z tym kołem i obracałem całym takim zestawem. Zdało to egzamin.

Tak, gwint M25x1,5 pod nakrętkę KM5.
Do tokarza nie zaniosę, bo głównym założeniem projektu jest samodzielna budowa tokarki, bez potrzeby posiadania specjalistycznych narzędzi i zlecania wykonania elementów .
Z grubsza: mam tanią wiertarkę elektryczną, tanią wyrzynarkę elektryczną i narzędzia ręczne. Do budowy używam wyłącznie gotowych elementów dostępnych w handlu. Części do dalszej rozbudowy tokarka wykonuje sama dla siebie.

Obudowa wrzeciennika prawie skończona:



Już po pierwszej przymiarce. Chyba nieźle wyszła mi osiowość łożysk, bo wrzeciono pięknie się obraca.



Teraz czeka mnie chyba najorsze: na końcu osi muszę zrobić gwint M25x1,5 na nakrętkę do kasowania luzu łożysk. Nie mam innej opcji, muszę to zrobić ręcznie narzynką. Muszę zrobić jakiś patencik, żeby uchwycić rurę wrzeciona bez uszkodzenia powierzchni i zagniecenia.

Dojdzie jeszcze górna pokrywa. Otwór z boku będzie powiększony. Planuję do środka zrobić tarczę enkodera optycznego. W boczny otwór będzie montowany wspornik dla czujnika szczelinowego.

Muszę sobie radzić, bo mam bardzo skromny zasób narzędzi. Aby poprawić dokładność, złączyłem obie obsady, ustalając je wciśniętą o obie części bieżnią łożyska. Potem całość zamontowałem na suporcie. W uchwyt tokarski zamontowałem lewy nóż i splanowałem boczne powierzchnie. Teraz błąd osiowości może pojawić się tylko podczas montażu całości. Muszę tylko wymyślić metodę na jego zminimalizowanie.

Mam pytanie o dokładność wykonania: załóżmy, że mam 2 łożyska stożkowe 25x47x15 oddalone od siebie o 100mm. Jaka będzie wymagana dokładność osiowości łożysk względem siebie?

W zasadzie to przydałaby się zmiana tematu ale nie mam tego jak zrobić, bo pewnie będę chciał ciągnąć temat tej maszynki.
Wczoraj np. porzerobiłem łożyskowanie suportu. Mam tam wałki niepodparte 25mm i optymistycznie na każdym wałku po jednym łożysku w obudowie SMA25GUU. Przy delikatnym toczeniu aluminium dawało to radę a przy ostrzejszej jeździe tokarka wyła, wibrowała itp. Luz na łożyskach wrzeciona to jedno. Kypiłem łożyska z regulacją luzu a obie obecne obudowy przeciąłem i dodałem śruby do kasowania luzu. W stosunku do tego co było to tokarka teraz gryzie aluminium jak głupia . Już się nie mogę doczekać efektu wymiany wrzeciennika.

Nie czekając na odpowiedź sam postawiłem na łożyska stożkowe. Wytoczyłem już przód i tył wrzeciona z gniazdami łożysk. To było dla mnie nie lada wyzwanie, żeby na tej tokarce zamocować w uchwycie 80mm blok aluminiowy 100x80x30. Wykonanie 2 elementów zajęło mi ze 4 godziny ale jestem zadowolony z efektu.
Może później wrzucę jakieś fotki.

Dodane 44 minuty 33 sekundy:
Nie widzę możliwości edycji poprzedniego posta.
Wrzucam kilka fotek, żeby było wiadomo o czym rozmawiamy




Tutaj jedna z obsad łożyska:


W międzyczasie tworzę do niej sterownik:

Całość konstrukcji pewnie narzuci sposób łożyskowania, więc na początek chyba to trzeba dobrać. O panewce mogę zapomnieć. Zatem łożyskowanie od strony uchwytu dać stożkowe (łatwe kasowanie luzu) czy klulkowe (walcowe) i do tego oporowe?
Jakie za i przeciw?

Mam zrobioną małą tokareczkę. Z aluminium dobrze daje sobie radę. Problem się pojawił jak zacząłem obrabiać stal. Łożyskowanie wrzeciona jest obecnie zrobione na łożyskach samonastawnych UCPA205. Okazuje się, że przy większym nacisku noża oś wrzeciona przesuwa się o jakieś 0,1mm i powierzchnia po obróbce stali jest skandaliczna.
Postanowiłem zrobić nowe wrzeciono i zastanawiam się jak to ugryźć. Problemem jest moje podejście do maszyn: tokarkę buduję tylko po to aby budować i poprawiać (takie hobby, powiedzmy modelarstwo maszynowe). Muszę zatem nowe wrzecionio zrobić przy użyciu istniejącej tokarki .
Wrzeciono to rura precyzyjna 25x5 i na gorąco osadzona tarcza, do której założony jest uchwyt 80mm.

Jakie dać nowe łożyskowanie?
a) łożysko oporowe i łożyska kulkowe lub wałeczkowe? Jaki wybrać luz łożysk?
b) dwa łożyska stożkowe

Park maszynowy mam skromny: ręczna wiertarka, piłka do metalu, ta tokarka i od niedawna migomat. Macie jakieś propozycje na prostą konstrukcję, która umożliwi zmniejszenie luzów?