Piotrjub pisze:Moczenie w nafcie, kurtyna wodna, dobry odciąg itp sprawdzone metody.
Frezy jak to frezy jak ostry to wszystko obrobi.

Bzdura!.
Taki piekny ostry frezik VHM, bardzo szybki sie utrze. Efekt - skos na powierzchi bocznej, utrata wymiaru (liniowo) i wykruszenia na krawędzi (co przeważnie eliminuje elektrodę).
Do obrobki grafitu stosuje się frezy z "nasypem" diamentowym. Takie jak np. frezy serii "Diamond" firmy KOMET-URPOL. Takie freziki pracuja srednio 3-4 miesiące zanim stracą na wymiarze, nawet po tym można je stosować jako zgrubne....

Co do samej obrobki to tak się składa że obrabiałem parę dobrych lat grafit więc mogę coś na ten temat powiedzieć.
Najlepiej jak jest maszyna przystosowana do tego typu pracy - specjalne uszczelnienia wrzeciona oraz łoż, super szczelne drzwi, obroty wrzeciona rzędu 20000-40000. No i oczywiście kieunkowy odciąg pyłu grafitowego....ja tego nie miałem i trzeba było radzić sobie inaczej. Mianowicie:
Najlepiej stworzyć odciąg o małej średnicy rurki zasysającej (ja miałem fi.200 co kompletnie nic nie dawało).
Osobiście stosowałem poniższy sposob:
Mokry stoł obrobczy (polanie chłodziwem), położone papiery do czyszczenia i wycierania. Efekt - na namoczonych papierach osadzał się pył, parująca wilgoć powodowała sciągniecie 70% pyłu na papier co tworzyło "błoto" grafitowe. Reszta niestety osadzała się gdzie popadnie. Trzeba tylko uważać aby nie spłukać tego błota do wanny....co parę detali wymiana papieru itd.
Tak naprawdę jak ktoś decyduje się na obrobkę grafitu na obrabiarce nie przystosowanej do tego celu, musi się liczyć z tym że za jakis czas wytrą się łoża, zatrze się wrzeciono itp. Taka maszyna już nigdy nie będzie precyzyjna, zawsze grafit dostanie się do łoż i wrzeciona co spowoduje niedokładności pozycjonowania itd....
Po prostu grafit (właściwie pył) jest najbardziej penetrującym i wchodzącym w reakcję medium, w końcu to węgiel...