jarbia pisze:Kolego Pitt więc mamy dokładnie te same sposoby różnica polega na tym ,że ja co jakiś czas strzelam w płytkę testowa czy tam papierek na wyjściu i jeśli jest tak jak wcześniej pisałem to nic nie ruszamy w przeciwnym wypadku robimy to o czym piszesz .

No mówiłem, że na pewno to znasz ...

To po kolei nie bawiąc się w cytaty:

1. Napisałem, że równoległość sprawdzam metodą "punkt w punkt", czyli:
naklejam pasek papieru przez monetę na drugie lusterko, podjeżdżam do góry (Y) , strzelam, odjeżdżam na maks, strzelam, punkty mają się pokryć, zdejmuje monetę. Naklejam pasek rowniez przez monete na wejscie do karetki, podjezdzam najblizej drugiego lustra, strzelam, odjazdzam na maks, strzelam... znowu muszą sie pokryc... mowilem, ze banalne ) nie zapomniej zdjac monety i wysłać jej na mój adres:)))))
To jest podstawa, bez tego bedziesz mial rozne polozenia punktu w oczku w roznych miejscach stolu.

Dopiero potem ustawiam centrum oczka i na koniec sprawdzam prostopadłość próbą cięcia.

2. Producenci tub zalecają wyraźnie wodę demineralizowaną do chłodzenia, stosowanie glikolu jest "samowolką" ). Należy ją wymieniać w zależności od intensywności pracy co miesiąc do trzech. Po tym czasie woda "ślimaczeje" (nawet demineralizowana), wytrącają się również osady, zdecydowanie osłabiające pracę tuby.

3. To, że wiązka nie pada na środek pierwszego i drugiego lustra nie ma najmniejszego znaczenia o ile nie zahacza o brzeg oprawy. Dobrze jest, jeśli pada w okolicach środka trzeciego lustra, ale to i tak nie gwarantuje, że trafi w środek soczewki z wielu powodów. Jedynym miarodajnym testem tego faktu jest próba cięcia grubszego materialu (8-10 mm) i raczej nie kółka a prostokąta, np. 20x25 mm. Można wtedy ocenić, w której osi nie mamy prostopadłości, a w każdym przypadku postępowanie jest inne. Na kółku raczej tego nie wyłapiesz. Mozna tez tylko strzelac w material ok.20 mm przy jego brzegu i oceniac prostopadłość, kwestia wyboru i wprawy.

Oczywiście to, co napisałem opieram na własnej praktyce oraz znajomosci podstaw optyki i logiki ) i absolutnie nie upieram się, że tak jest jedynie słusznie )

Pzdr.

jarbia pisze:

Pitt888 pisze:Ja tam bym sprawdził najpierw równoległość promienia do przesuwu w osi Y, potem X, a dopiero na koncu czy trafia "w oczko"... jeżeli w różnych miejscach stołu graweruje różnie to obstawiam brak tej równoległości...

Tak z ciekawości zapytam jak to robisz ?
Mnie się wydawało ,że konstrukcja głowicy lasera i jej zamocowania jest taka ,że jak kol. Bratanek pisał jeśli promień lasera na wyjściu głowicy trafia w jej środek i przekrój wiązki jest właściwy we wszystkich położeniach karetki to droga promienia jest OK i jest to chyba najszybszy i najprostszy sposób sprawdzania (zakładamy może nazbyt optymistycznie że głowica i karetka nie jest mechanicznie uszkodzona lub wadliwie zrobiona).

Metodą "punkt w punkt", chyba to znasz.
Wskutek braku wspomnianej równoległości, w różnych obszarach stołu wiązka trafia w różne miejsca soczewki. Efektem jest zmiana kąta jej wyjścia z soczewki, co z kolei powoduje wędrówkę po "oczku", zmianę prostopadłości cięcia w różnych miejscach stołu oraz możliwość zahaczania o karetkę. To dość proste jest.

Ustawienie oczka jest etapem końcowym, a w zasadzie przedostatnim.

Ale ja się na tym wszystkim nie znam...

BTW, co znaczy, że "przekrój wiązki jest właściwy we wszystkich położeniach karetki"?
I jeśli jest niewłasciwy, to jaka jest tego potencjalna przyczyna?
Pzdr.

Ja tam bym sprawdził najpierw równoległość promienia do przesuwu w osi Y, potem X, a dopiero na koncu czy trafia "w oczko"... jeżeli w różnych miejscach stołu graweruje różnie to obstawiam brak tej równoległości...

I jeszcze prostopadłość w obu plaszczyznach wychodzącego promienia na grubej pleksie...

Ale ja to sie nie znam...