WZÓR, olbaid, chciałbym Was przeprosić, trochę się zawiesiłem z tymi oprawkami. Jedno miałem na myśli, a o czym innym pisałem. olbaid, Wzór ma całowitą rację co do oprawek

Ilu tokarzy tyle zdań Nie wiem jak wygląda Twoja tokarka, nie wiem jakie detale będzie obrabiać, ale przy oprawkach z widoczną płytką nie ma potrzeby zatrzymywania programu i odjazdu głowicą aby sprawdzić stan owej płytki. Przy dużych detalach (jak już wspomniałem) jest to bardzo przydatne. Maszyna musi pracować zarówno na M3 i M4, więc nie wiem czemu obroty miałyby być tutaj argumentem

Przyznam, na Haasach nie pracowałem nigdy, kilka MAS'ów, DMG, Mori-Seiki, Mazaki, kilka starszych Polskich konwencjonalnych dla mnie był to problem, głównie na oprogramowaniu Haina, przy tym oprogramowaniu mogłerm swobodnie zatrzymać maszynę, odjechać, wymienić płytkę i powrócić do dokładnie tego samego punktu, na którym obróbkę przerwałem (przydatne na detalach wielkoformatowych). Fanuch oraz Mazak takiej opcji nie miały. Jak już wspomniałem nie pracowałem na Haasach, więc nie wiem jak tam ta sprawa wygląda

EDIT:
olbaid, owszem, stosowałem (aktualnie nie pracuję już jako tokarz, a programista) oprawki B1, głównie własnie z wygody. Posiadałem oprawki B2, są one bardzo przydatne, np. do toczenia gwintów. Minusem tego wyboru jest to, ze jeśli chcesz pożyczyć od kogoś nóż, możesz mieć problem z założeniem go, dlatego warto mieć zawsze w zapasie zarówno oprawkę B1 jak i B2.

Doosan wprowadził fajne rozwiązanie, oprawki uniwersalne, w których wystarczy przełożyć podkładkę, aby móc założyć oba typy noży

WZÓR, zapewne stąd, że większość starych wyjadaczy na tokarkach konwencjonalnych pracuje na oprawkach lewych jeśli ta maszyna posiada głowicę narzędziową ustawioną "nad" wrzecionem, bardziej się opłaca używać noży prawych. Z prostej przyczyny, widzisz płytkę bez potrzeby wykręcenia narzędzia z głowicy.