Witam,
Odradzałbym stosowanie mocowania jednoczesnego wielu przedmiotów tego samego typu. Czas główny skrawania się nie zmniejszy, trochę się zaoszczędzi czasu na przejazdach pomocniczych w zamian za dodatkowy koszt tego wszystkiego w uchwycie, co się wiąże z ilością mocowanych sztuk większą od jednego. Ale zawsze należy zrobić kalkulację uzysku czasu (z jakiegoś powodu czas pomocniczy jest duży) do zwiększonego kosztu uchwytu. Jeżeli chodzi o wióry, ich wpływ chyba jest najmniejszy lub podobny do wszystkich innych przypadków obróbki skrawania, uchwyt po skończonej obróbce należy zawsze oczyścić, w trakcie obróbki mogą przeszkadzać, o ile są tworzone w postaci wstęgi (nie łamliwe), na to wpływ mają parametry skrawania...
Pozdrawiam

royhodgson pisze:1. czyli nie musze w podstawie imadla zadnego wglebienia projektowac zeby detal zostal zlapany prostoliniowo i odpowiednio bazowany? mam na mysli, ze dojazd szczeki sam odpowiednio i bez naruszenie odpowiedniej postawy detalu wybazuje mi przedmiot.

Szczęka imadła ma dwa zadania: 1. dać dwa punkty (pryzmatyczna) lub jeden punkt (płaska) ustalenia, razem trzy, które ustalają przedmiot w płaszczyźnie XY, w osi Z ustala przedmiot płyta imadła, o którą się przedmiot opiera. 2. Utrzymać przedmiot podczas obróbki. Przedmiot jest bazowany z dokładnością luzu poprzecznego na szczęce. Trzy punkty w XY + 1 punkt w Z wystarczają do jednoznacznego ustalenia (podobnie uchwyt tokarski) - oczywiście szczęki trzymają na pewnej wysokości.

royhodgson pisze:2. tez myslalem o jednej szczece pryzmatycznej, tylko czy to ona dojezdza do detalu czy ta plaska?

Zwykle pierwsza szczęka pryzmatyczna jest stała, umożliwia wstępne ustalenie.

royhodgson pisze:3. czy do produkcji masowej proponujesz reczne wkladanie przedmiotu w szczeki, czy jakas automatyczna linia?

Do obróbki małoseryjnej ręcznie, dla wieloseryjnej można zastosować robot zintegrowany z układem sterowania z wstępnym rozpoznaniem wizyjnym przedmiotu lub innym urządzeniem zasilającym w podawane przedmioty

royhodgson pisze:to w zasadzie ma byc wneka kilkunastomilimetrowa, nastepnie gwintowana.

Siły skrawania należy skierować w dół osi Z, tzn. zastosować narzędzia, które mają główną siłę skrawania skierowaną do dołu, tj. wiercenie wiertłem w pełnym materiale o średnicy bliskiej docelowej, frezowanie kształtujące i gwintowanie będą miały siły składowe w płaszczyźnie XY nieduże.
Pozdrawiam

Witam,
Szczęki wymienne do imadła maszynowego w kształcie pryzmy (szczęka pryzmatyczna mogłaby być jedna, jeżeli dwie, to druga wahliwa - chodzi o to, aby nie było przestalenia) lub uchwyt samocentrujący tokarski trójszczękowy na podstawie powinny załatwić temat produkcji jednostkowej, zacisk hydrauliczny do nich byłby ekonomicznie uzasadniony dla produkcji dużych serii. Tylko ten "otworek" mnie zastanawia, to miałby być otworek wiercony czy wnęka frezowana?
Pozdrawiam